Immobiles - Florent Pagny

Tu sais, c’est pas toujours facile

De regarder au fond de l'âme

D’y trouver la vérité nue

Et l’embrasser

C’est vrai, c’est pas toujours facile

De regarder au fond des yeux

Et de penser, rien qu’un instant

Qu’on aurait pu faire mieux

Qu’on aurait dû faire mieux

J’appelle mais y-a-t-il seulement

Quelqu’un qui l’entende

À trop rêver la mer, on en deviendrait étanche

Quelques mots simplement pour dire

Que l’on t’attend

Et c’est pas toujours facile

De regarder, d’apprendre à faire le silence

Sentir le battement immobile

Et s’accorder sans effort à son inconstance

C’est vrai, c’est pas toujours facile

De regarder et d’apprendre à faire le silence

Sentir le battement immobile

Et s’accorder sans effort à son inconstance

Je weet dat het niet altijd makkelijk is

Om diep in de ziel te kijken

Om de naakte waarheid te vinden

En kus haar

Het is waar, het is niet altijd gemakkelijk

Om diep in de ogen te kijken

En om na te denken, gewoon voor een moment

We hadden het beter kunnen doen

We hadden het beter moeten doen

Ik bel maar is er alleen

Iemand die het hoort

Als we te veel van de zee dromen, zouden we waterdicht worden

Slechts een paar woorden om te zeggen

dat we op je wachten

En het is niet altijd gemakkelijk

Om te kijken, om te leren zwijgen

Voel de stille beat

En zich moeiteloos aanpassen aan zijn inconstantie

Het is waar, het is niet altijd gemakkelijk

Kijken en leren zwijgen

Voel de stille beat

En zich moeiteloos aanpassen aan zijn inconstantie