Dors - Florent Pagny

Dans l’chancrure des ses nuages

Quand la montagne porte seins nus

Les aubes tides jusqu’au mirage

Mes mains deviennent l’ombre des nues

Entre silence et mtissage

Entre sommeil et petit jour

Je te dlace comme un corsage

Pour faire une place a mon amour

Je t’aime

Tout piquet de diamants doux

Quand la rivire dfait son lit

Et qu’elle carte ses genoux

Mes mains deviennent le chant des pluies

Entre confesse et pieu mensonge

Entre caresse et demi-tour

J’ouvre tes voies que je prolonge

Pour faire une place mon amour

Je t’aime

Et sur la mer vaguement femme

Quand ses courbures se silhouettent

Et qu’elles se gonflent et qu’elles rclament

Mes mains deviennent ce qu’elles souhaitent

Entre un baiser et un dtour

Entre ma peur et ton sanglot

Je te silence demi-mots

Pour faire une place mon amour

Je t’aime

In de groef van zijn wolken

Wanneer de berg topless draagt

Het tij daagt tot de luchtspiegeling

Mijn handen worden de schaduw van de wolken

Tussen stilte en kruising

Tussen slapen en aanbreken van de dag

Ik bind je vast als een lijfje

Om plaats te maken voor mijn liefde

Ik houd van je

Elke inzet van zoete diamanten

Wanneer de rivier zijn bedding ontrafelt

En ze brengt haar knieën in kaart

Mijn handen worden het lied van de regen

Tussen bekentenis en leugen om bestwil

Tussen streling en U-bocht

Ik open je wegen die ik uitbreid

Om ruimte te maken mijn liefste

Ik houd van je

En op de zee vaag vrouw

Wanneer haar rondingen silhouetteren

En laat ze zwellen en claimen

Mijn handen worden wat ze wensen

Tussen een kus en een omweg

Tussen mijn angst en jouw snik

Ik breng je halve woorden tot zwijgen

Om ruimte te maken mijn liefste

Ik houd van je