Agua Salada - Florent Pagny

Otra vez tus ojos me dicen te amo y otra vez un beso

Y otra vez las manos que quedan apretadas

Decidiendo los sueños que llegarán mañana

Otra vez se me olvida la mitad de la vida

Y el silencio se instala y los miedos se pierden

Y otra vez la ventana se ha quedado abierta

Y otra vez yo contigo hasta que amanezca

Otra vez los mismos cuentos largos

Y otra vez nada empieza y otra vez yo me tardo

Y me busco entre gritos que casi no me miran

Y me pierdo entre mitos que deciden mi vida

Y otra vez el domingo encontró mi sonrisa

Y yo me quedo sentado mirándote en la cama

¡Qué suerte de tenerte!

Pa' no perder la calma

Pa' no perder la calma

Agua salada

Recorriendo los portales

Agua salada que se mezcla con la brisa

Se me empapa la camisa y crujen los ventanales

Voy jugando a quien sabe y me contagia tu risa

Pa' no perder la calma

Otra vez me descubro aturdido persiguiendo una idea

Y otra vez la marea que cambia sentido

Y otra vez los que imponen y los que se disculpan

Y otra vez una culpa, un silencio y un miedo

Y otra vez yo no puedo y otra vez no me toca

Y otra vez me descubro debajo de mi ropa

Aceptando idioteces y sueños que no quiero

Y otra vez yo me digo al ver mi fantasma

¡Qué suerte de tenerte!

Pa' no perder la calma

Pa' no perder la calma

Agua salada, entre mis ojos claros

Agua salada, en el beso que me has dado

Tú te enredas con mis manos y yo me pierdo contigo

¡Qué bueno que estás conmigo y suspirar a tu lado!

Pero ora vez tú te escondes y otra vez tú me niegas

Y el corazón se me rompe

Y otra vez el demonio

Y otra vez esa gente

Y otra vez tengo miedo, miedo de perderte

Hasta otra vez sentir que sigues siendo mía

Y perderme de nuevo entre tu fantasía

¡Cómo hay que darle al alma, con tal de no perderse!

Pa' no perder la calma

Pa' no perder la calma

Weer vertellen je ogen me dat ik van je hou en weer een kus

En weer de handen die gebald zijn

Beslissen over de dromen die morgen zullen komen

Weer vergeet ik de helft van mijn leven

En de stilte komt tot rust en de angsten zijn verloren

En weer is het raam open gelaten

En weer zal ik bij je zijn tot het ochtendgloren

Weer dezelfde lange verhalen

En weer begint er niets en weer ben ik te laat

En ik zoek mezelf tussen kreten die me nauwelijks aankijken

En ik verdwaal tussen mythen die mijn leven bepalen

En zondag vond ik mijn glimlach weer

En ik blijf naar je kijken in bed

Wat een geluk om jou te hebben!

Om je kalmte niet te verliezen

Om je kalmte niet te verliezen

Zout water

Door de portalen lopen

Zout water dat zich vermengt met de wind

Mijn shirt wordt doorweekt en de ramen kraken

Ik speel wie weet en je lach infecteert me

Om je kalmte niet te verliezen

Opnieuw merk ik dat ik verdwaasd achter een idee aan zit

En weer het tij dat van richting verandert

En nogmaals degenen die opleggen en degenen die zich verontschuldigen

En weer een schuldgevoel, een stilte en een angst

En opnieuw kan ik het niet en opnieuw raakt het me niet

En weer ontdek ik mezelf onder mijn kleren

Het accepteren van onzin en dromen die ik niet wil

En nogmaals zeg ik tegen mezelf als ik mijn geest zie

Wat een geluk om jou te hebben!

Om je kalmte niet te verliezen

Om je kalmte niet te verliezen

Zout water, tussen mijn heldere ogen

Zout water, in de kus die je me hebt gegeven

Jij raakt verstrikt in mijn handen en ik verdwaal met jou

Wat goed dat je bij me bent en zucht aan je zijde!

Maar nu verberg je je en weer ontken je me

En mijn hart breekt

En weer de duivel

En weer die mensen

En nogmaals, ik ben bang, bang om je te verliezen

Zie je weer voelen dat je nog steeds van mij bent

En mezelf weer verliezen in je fantasie

Hoe moet je aan de ziel geven, als je maar niet verdwaalt!

Om je kalmte niet te verliezen

Om je kalmte niet te verliezen