20 ans - Florent Pagny

Pour tout bagage on a vingt ans

On a l’expérience des parents

On se fout du tiers comme du quart

On prend l' bonheur toujours en r’tard

Quand on aime c’est pour tout' la vie

Cette vie qui dure l’espace d’un cri

D’un' permanent' ou d’un blue jean

Et pour le reste on imagine

Pour tout bagage on a sa gueule

Quand elle est bath ça va tout seul

Quand elle est moche on s’habitue

On s’dit qu’on est pas mal foutu

On bat son destin comme les brêmes

On touche à tout on dit: «Je t’aime»

Qu’on soit d’la balance ou du Lion

On s’en balance on est des lions

Pour tout bagage on a vingt ans

On a des réserves de printemps

Qu’on jetterait comme des miettes de pain

À des oiseaux sur le chemin

Quand on aime c’est jusqu'à la mort

On meurt souvent et puis l’on sort

On va griller une cigarette

L’amour ça s’prend et puis ça s’jette

Pour tout bagage on a sa gueule

Qui cause des fois quand on est seul

C’est ç' qu’on appelle la voix du d’dans

Ça fait parfois un d’ces boucans

Pas moyen de tourner l’bouton

De cette radio, on est marron

On passe à l’examen d’minuit

Et quand on pleure on dit qu’on rit

Pour tout bagage on a vingt ans

On a un’rose au bout des dents

Qui vit l’espace d’un soupir

Et qui vous pique avant d’mourir

Quand on aime c’est pour tout ou rien

C’est jamais tout, c’est jamais rien

Ce rien qui fait sonner la vie

Comme un réveil au coin du lit

Pour tout bagage on a sa gueule

Devant la glace quand on est seul

Qu’on ait été chouette ou tordu

Avec les ans tout est foutu

Alors on maquille le problème

On s’dit qu’y a pas d'âge pour qui s’aime

Et en cherchant son cœur d’enfant

On dit qu’on a toujours vingt ans

Voor alle bagage zijn we twintig

Wij hebben de ervaring van ouders

We geven niet om een ​​derde of een kwart

We nemen geluk altijd laat

Als je liefhebt, is dat voor je hele leven

Dit leven dat de ruimte van een kreet duurt

Van een 'permanente' of blauwe spijkerbroek

En voor de rest stellen we ons voor

Voor elke bagage hebben we zijn mond

Als ze in bad is, gaat het vanzelf

Als ze lelijk is, raak je eraan gewend

We zeggen tegen onszelf dat we niet erg verpest zijn

We verslaan ons lot als brasems

We raken alles aan wat we zeggen: "Ik hou van je"

Of we nu Weegschaal of Leeuw zijn

Het maakt ons niet uit dat we leeuwen zijn

Voor alle bagage zijn we twintig

We hebben voorjaarsbenodigdheden

Weggegooid als broodkruimels

Naar vogels onderweg

Als we liefhebben is het tot de dood

We gaan vaak dood en dan gaan we uit

We gaan een sigaret roken

Liefde wordt genomen en dan wordt gegooid

Voor elke bagage hebben we zijn mond

Wie praat er soms als we alleen zijn

Dat is wat we de stem van de binnenkant noemen

Het maakt soms een van deze rackets

Geen manier om de knop om te draaien

Van deze radio zijn we bruin

We gaan naar het middernacht examen

En als we huilen, zeggen we dat we lachen

Voor alle bagage zijn we twintig

We hebben een roos aan het einde van onze tanden

Wie leeft voor de ruimte van een zucht

En wie je steekt voordat je sterft?

Als we liefhebben is het voor alles of niets

Het is nooit alles, het is nooit niets

Dat niets dat het leven doet rinkelen

Als een wekker op de hoek van het bed

Voor elke bagage hebben we zijn mond

Voor de spiegel als we alleen zijn

Of we nu aardig of gestoord waren

Met de jaren is alles verpest

Dus we verzinnen het probleem

We zeggen tegen onszelf dat er geen leeftijd is voor degenen die van elkaar houden

En op zoek naar haar kinderhart

Ze zeggen dat je altijd twintig bent