The Field - Fish

The body lay on fragrant earth under empty skies in an open field

A shallow grave, unmarked, unnoticed, in crumbling furrows carved by rusted

ploughs

They will bury your empty coffin;

they will raise for you a

Stone

They will know you fell in glory

In the corner of some lonely foreign field

Broken cloud, fleeting shadows, silhouettes are scattered

Cross the sky

The hollow laughter fills the heavens

And echoes round a still and silent field

Where you have climbed Jacob’s ladder;

where you saw the light of God

And from the voices of his angels the Truth was heard, the Truth was heard

I have slept in the shadows of moonstruck trees

A mossy pillow my rock of dreams

The wood smoke lingers among smouldering leaves

Like my thoughts are carried away on a stiffening breeze

To the domes and spires, the glittering towers

Of palaces of kings and thrones of power

I will climb Jacob’s ladder;

I will see the light of God, I will hear from the

tongues of angels his Holy words

I take the field in honest battle

My father’s sword is sure in hand

My heart my shield, my dreams my armour

My banners high my hopes are gathered

Fortunes home I’ll surely carry

And the bells will ring in honour of my name

Should I falter, should I tarry

Should I hesitate, should I fall

Then bury me in your memories

Let our children hear the bugle call

Let them climb Jacob’s ladder;

let them see the light of

God

Let them hear from the tongues of angels his Holy words

Let them take the field

Het lichaam lag op geurige aarde onder een lege lucht in een open veld

Een ondiep graf, ongemarkeerd, onopgemerkt, in afbrokkelende groeven gesneden door verroeste

ploegen

Ze zullen je lege kist begraven;

ze zullen voor je inzamelen

Steen

Ze zullen weten dat je in glorie bent gevallen

In de hoek van een eenzaam buitenlands veld

Gebroken wolk, vluchtige schaduwen, silhouetten zijn verspreid

Steek de lucht over

Het holle gelach vult de hemel

En echo's rond een stil en stil veld

Waar je de Jacobsladder hebt beklommen;

waar je het licht van God zag

En uit de stemmen van zijn engelen werd de waarheid gehoord, de waarheid werd gehoord

Ik heb geslapen in de schaduw van door de maan getroffen bomen

Een bemost kussen mijn rots der dromen

De houtrook blijft hangen tussen smeulende bladeren

Alsof mijn gedachten worden meegesleept door een verstijvende bries

Naar de koepels en torenspitsen, de glinsterende torens

Van paleizen van koningen en tronen van macht

Ik zal Jacobs ladder beklimmen;

Ik zal het licht van God zien, ik zal horen van de

tongen van engelen zijn heilige woorden

Ik betreed het veld in een eerlijke strijd

Het zwaard van mijn vader is zeker in de hand

Mijn hart mijn schild, mijn dromen mijn wapenrusting

Mijn banners hoog mijn hoop is verzameld

Fortuinen naar huis die ik zeker zal dragen

En de klokken zullen luiden ter ere van mijn naam

Moet ik wankelen, moet ik wachten?

Moet ik aarzelen, moet ik vallen?

Begraaf me dan in je herinneringen

Laat onze kinderen de bugel horen roepen

Laat ze Jacobs ladder beklimmen;

laat ze het licht zien van

God

Laat hen uit de tongen van engelen zijn heilige woorden horen

Laat ze het veld betreden