Man With a Stick - Fish

Old man checks his rear view mirror, wispy hair, familiar eyes

Journeys alone, unsure of the exit, straddling lanes his signals ignored

Deaf to the horns, blind to the anger, stalled in the traffic of a fast moving

world

The Man with a stick

Long rod dipping fishing hollows, short sword slays the ranks of weeds

Bat of ash on the edge of a diamond the kiss of willow before tumbling bails

Rock n’roll snares, cheerleading batons, the pencil scratches on an empty page

A pointer raps on a cloudy blackboard, a cane taps time on an outstretched palm

Learning the lessons, reciting the mantra that sparing the rod is spoiling the

child

Says a man with a stick, watch the man with the stick, the man with the stick

And you force back the tears;

stand in the corner listening to the sniggering

of so called friends

Hold the pain in a fist, stare back in defiance, and vow to yourself that they

won’t hit you again

Stifled your hate, channelled the anger, snuck in the system and bided your time

You tightened your lip, accepted the beatings and they measured you up for a

uniform, you fitted the uniform

Then they gave you a stick

A Knobkerrie and a bloodied shillelagh in calloused hands take the lions down

Pick axe hafts and hickory truncheons cracking the skulls on the picket lines

Bamboo staffs and sjambok switches, cudgels bludgeoning hearts and minds

Clearing the streets of a burning township, scattering crowds from a city square

Herding the queues of the weak and the hungry, testing the will of the few who

dare face the man with the stick

You dealt out the blows following orders, the questions were left for another

time

You held it inside;

absolving your conscience laid all the blame on the ‘powers

that be'

You gave them your all, got a watch and a bungalow, mothballed the uniform and

faded away

Lost all you loved, withered and vulnerable, abandoned your car at the side of

the road at the end of the road, your fate unavoidable

The son becomes the man

The man with a stick, a man with a stick

Old man follows cracks in the pavements, leans weary at the end of days

Unsteady, checking his balance shuffles along on his lonely trail

The man with a stick

Oude man kijkt in zijn achteruitkijkspiegel, piekerig haar, bekende ogen

Reist alleen, onzeker over de uitgang, spreidend over rijstroken negeerde zijn signalen

Doof voor de hoorns, blind voor de woede, vastgelopen in het verkeer van een snel bewegende

wereld-

De man met een stok

Lange hengel dompelt visholtes onder, kort zwaard doodt de gelederen van onkruid

Vleermuis as op de rand van een diamant de kus van wilg voordat borgtocht tuimelt

Rock-'n-roll-strikken, cheerleading-stokken, potloodkrasjes op een lege pagina

Een wijzer tikt op een bewolkt schoolbord, een wandelstok tikt op de tijd op een uitgestrekte handpalm

De lessen leren, de mantra reciteren dat het sparen van de roede de bederft

kind

Zegt een man met een stok, let op de man met de stok, de man met de stok

En je dwingt de tranen terug;

in de hoek staan ​​luisteren naar het gegrinnik

van zogenaamde vrienden

Houd de pijn in een vuist, staar uitdagend terug en beloof jezelf dat ze

zal je niet meer slaan

Smoor je haat, kanaliseer de woede, sloop het systeem binnen en wachtte op je tijd

Je trok je lip aan, accepteerde de afranselingen en ze maten je op voor een

uniform, jij paste het uniform aan

Toen gaven ze je een stok

Een Knobkerrie en een bebloede shillelagh in eeltige handen halen de leeuwen neer

Hakbijlen en hickory-knuppels die de schedels kraken op de piketlijnen

Bamboestokken en sjambok-schakelaars, knuppels die harten en geesten knuppelen

De straten van een brandende gemeente opruimen, menigten uit elkaar drijven vanaf een stadsplein

Hoed de rijen van de zwakken en de hongerigen, test de wil van de weinigen die

durf de man met de stok onder ogen te komen

Je deelde de klappen uit op bevel, de vragen werden aan een ander overgelaten

tijd

Je hield het binnen;

het vrijspreken van je geweten legde alle schuld op de 'machten'

dat zijn'

Je gaf ze alles, kreeg een horloge en een bungalow, legde het uniform in de mottenballen en...

weggevaagd

Alles verloren waar je van hield, verdord en kwetsbaar, je auto achtergelaten aan de kant van

de weg aan het einde van de weg, je lot is onvermijdelijk

De zoon wordt de man

De man met een stok, een man met een stok

Oude man volgt scheuren in de trottoirs, leunt vermoeid aan het einde van de dag

Onvast, zijn evenwicht controlerend schuifelt voort op zijn eenzame spoor

De man met een stok