Incubus - Fish

When footlights dim in reverence to prescient passion forewarned

My audience leaves the stage, floating ahead perfumed shift

Within the stammering silence, the face that launched a thousand frames

Betrayed by a porcelain tear, a stained career

You played this scene before, you played this scene before

I am the mote in your eye, I am the mote in your eye

A misplaced reaction

The darkroom unleashes imagination in pornographic images

In which you will always be the star, always be the star, untouchable

Unapproachable, constant in the darkness

Nursing an erection, a misplaced reaction

With no flower to place before this gravestone

And the walls become enticingly newspaper thin

But that would be developing the negative view

And you have to be exposed in voyeuristic colour

The public act, let you model your shame

On the mannequin catwalk, catwalk

Let the cats walk, and the cat walks

I’ve played this scene before, I’ve played this scene before

I am the mote in your eye, I am the mote in your eye

A misplaced reaction, satisfaction

I’m the irritating speck of dust that came from absolutely nowhere

You can’t brush me under the carpet, you can’t hide me under the stairs

The custodian of your private fears, your leading actor of yesteryear

Who as you crawled out of the alleys of obscurity

Sentenced to rejection in the morass of anonymity

You who I directed with lovers will, you who I let hypnotise the lens

You who I let bathe in the spotlights glare

You who wiped me from your memory like a greasepaint mask

Just like a greasepaint mask

But now I’m the snake in the grass, the ghost of film reels past

I’m the producer of your nightmare and the performance has just begun

It’s just begun

Your perimeter of courtiers jerk like celluloid puppets

As you stutter paralysed with rabbits eyes, searing the shadows

Flooding the wings, to pluck elusive salvation from the understudy’s lips

Retrieve the soliloquy, maintain the obituary

My cue line in the last act and you wait in silent solitude

Waiting for the prompt, waiting for the prompt

You’ve played this scene before

Wanneer voetlichten dimmen in eerbied voor vooruitziende passie vooraf gewaarschuwd

Mijn publiek verlaat het podium, zwevend vooruit geparfumeerd shift

Binnen de stamelende stilte, het gezicht dat duizend frames lanceerde

Verraden door een porseleinen traan, een bevlekte carrière

Je hebt deze scène eerder gespeeld, je hebt deze scène eerder gespeeld

Ik ben de splinter in je oog, ik ben de splinter in je oog

Een misplaatste reactie

De donkere kamer laat de verbeelding de vrije loop in pornobeelden

Waarin je altijd de ster zult zijn, altijd de ster zal zijn, onaantastbaar

Onbereikbaar, constant in de duisternis

Een erectie verzorgen, een misplaatste reactie

Zonder bloem om voor deze grafsteen te plaatsen

En de muren worden verleidelijk krantendun

Maar dat zou het ontwikkelen van de negatieve kijk zijn

En je moet worden blootgesteld in voyeuristische kleuren

De openbare handeling, laat je je schaamte modelleren

Op de mannequin catwalk, catwalk

Laat de katten lopen, en de kat loopt

Ik heb deze scène eerder gespeeld, ik heb deze scène eerder gespeeld

Ik ben de splinter in je oog, ik ben de splinter in je oog

Een misplaatste reactie, tevredenheid

Ik ben het irritante stofje dat uit het niets kwam

Je kunt me niet onder het tapijt borstelen, je kunt me niet verbergen onder de trap

De bewaker van je persoonlijke angsten, je hoofdrolspeler van weleer

Wie als jij kroop uit de steegjes van de duisternis

Veroordeeld tot afwijzing in het moeras van anonimiteit

Jij die ik regisseerde met geliefden, jij die ik de lens heb laten hypnotiseren

Jij die ik in de schijnwerpers laat schitteren

Jij die me uit je geheugen hebt gewist als een vetverfmasker

Net als een vetverfmasker

Maar nu ben ik de slang in het gras, de geest van de film spoelt voorbij

Ik ben de producer van je nachtmerrie en het optreden is net begonnen

Het is net begonnen

Je omtrek van hovelingen schokt als celluloidpoppen

Terwijl je stottert verlamd met konijnenogen, de schaduwen verschroeiend

De vleugels laten overstromen, om de ongrijpbare redding van de lippen van de understudy te plukken

Haal de monoloog op, bewaar de overlijdensadvertentie

Mijn cue line in de laatste act en jij wacht in stille eenzaamheid

Wachten op de prompt, wachten op de prompt

Je hebt deze scène eerder gespeeld