Y Hoy Me Voy - Felipe Peláez, Manuel Julián

Ya empezaste a vivir a tu antojo, como tu imaginaste la vida.

Libertad que enredó tu conciencia y hoy pierdes de un modo…

Hoy tu mundo es tan gris que hasta el cielo,

que yo había pintado se encuentra en tinieblas.

Tu mirar de esa niña inocente, quedó confundida en un mar de recuerdos.

Y hasta en foto te veo tan distinta, se acabó tu fin, dieron fin a tu suerte.

Y hoy me voy, me obligas a irme

sabiendo en mi pecho que no quiero hacerlo,

Y hoy me voy, acabaste la vida

de un hombre que solo vivió para amarte.

Y hoy de prisa camina este loco,

intentando olvidar tu sonrisa…

Esa misma que dio vida a un sueño,

que al final resultó pesadilla.

Y hoy me voy…

Je bent al begonnen te leven zoals je wilt, zoals je je het leven hebt voorgesteld.

Vrijheid die je geweten verstrikt en vandaag verlies je op een bepaalde manier...

Vandaag is je wereld zo grijs dat zelfs de lucht,

dat ik had geschilderd is in duisternis.

Jouw blik van dat onschuldige meisje, was verward in een zee van herinneringen.

En zelfs op een foto zie ik je zo anders, je einde is voorbij, ze maken een einde aan je geluk.

En vandaag vertrek ik, je dwingt me om te vertrekken

wetend in mijn borst dat ik het niet wil doen,

En vandaag vertrek ik, je hebt het leven beëindigd

van een man die alleen leefde om van je te houden.

En vandaag loopt deze gek haastig,

probeer je glimlach te vergeten...

Dezelfde die leven gaf aan een droom,

wat uiteindelijk een nachtmerrie bleek te zijn.

En vandaag vertrek ik...