Я к тебе никогда не вернусь - Евгений Кемеровский

Не прощаюсь, из жизни твоей навсегда ухожу,

Улечу и от клетки ключи на порог положу.

Уплыву от тебя и других берегов не найду,

Только в дверь, что закрыл за собой, я уже никогда не войду.

А я к тебе никогда не вернусь, ты меня ни за что не поймешь,

Может быть, это странная грусть, может быть, это страшная ложь.

А я к тебе никогда не вернусь, ты меня ни за что не поймешь,

Может быть, это странная грусть, может быть, это страшная ложь.

Убегал, улетал, но судьба все решала за нас

В этом мире подлунном встречалось такое не раз.

Повстречаем друг друга на счастье, иль на беду,

Ik zeg geen vaarwel, ik verlaat je leven voor altijd,

Ik vlieg weg en leg de sleutels uit de kooi op de drempel.

Ik zal van je weg zeilen en ik zal geen andere kusten vinden,

Alleen door de deur die ik achter me sloot, kom ik nooit meer binnen.

En ik zal nooit meer bij je terugkomen, je zult me ​​nooit begrijpen,

Misschien is het een vreemd verdriet, misschien is het een vreselijke leugen.

En ik zal nooit meer bij je terugkomen, je zult me ​​nooit begrijpen,

Misschien is het een vreemd verdriet, misschien is het een vreselijke leugen.

Ik rende weg, vloog weg, maar het lot besliste alles voor ons

In deze ondermaanse wereld gebeurde dit meer dan eens.

Laten we elkaar ontmoeten voor geluk, of voor ongeluk,