Рыжая девчонка - Евгений Кемеровский

Загадай — не сбудется, только не забудется —

Прохожу по улице детства моего,

Там, где мы футболили — пустыри застроили,

Разлетелись голуби — нет ни одного.

Как не вспоминаю, до сих пор не знаю,

Что нас разлучило давнею весной.

Если повстречаю, все равно узнаю

Рыжую девчонку, что была со мной.

Поиграл в пристеночку, подоспело времечко,

Рядом на скамеечке и сирень цвела.

Будто снова вижу я ту девчонку рыжую,

До сих пор обижен я, что с другим ушла.

Как не вспоминаю, до сих пор не знаю,

Что нас разлучило давнею весной.

Если повстречаю, все равно узнаю

Рыжую девчонку, что была со мной.

Повидала разного, чистого и грязного

Улица горластая тех далеких дней.

Сколько б не скитался я, так и не расстался я С той любовью рыжею, первою моей.

Думал боль уляжется, да ошибся, кажется,

Узелком завяжется — затяну сильней,

Как смеется, слышу я, солнышко над крышами

Та девчонка рыжая в памяти моей.

Как не вспоминаю, до сих пор не знаю,

Что нас разлучило давнею весной.

Если повстречаю, все равно узнаю

Рыжую девчонку, что была…

Как не вспоминаю, до сих пор не знаю,

Что нас разлучило давнею весной.

Если повстречаю, все равно узнаю

Рыжую девчонку, что была со мной.

Doe een gok - het zal niet uitkomen, maar zal niet worden vergeten -

Ik loop door de straat van mijn jeugd,

Waar we voetbalden - woestenijen werden gebouwd,

Duiven vlogen weg - geen enkele.

Hoe ik het me niet herinner, ik weet het nog steeds niet

Wat ons scheidde in de oude lente.

Als ik je ontmoet, weet ik het nog steeds

Het roodharige meisje dat bij me was.

Gespeeld in de muur, de tijd is gekomen,

Vlakbij, op een bankje, bloeiden seringen.

Alsof ik dat roodharige meisje weer zie,

Ik ben nog steeds beledigd dat ik met iemand anders ben vertrokken.

Hoe ik het me niet herinner, ik weet het nog steeds niet

Wat ons scheidde in de oude lente.

Als ik je ontmoet, weet ik het nog steeds

Het roodharige meisje dat bij me was.

Ik zag verschillende dingen, schoon en vies

De straat is luidruchtig van die verre dagen.

Hoeveel ik ook dwaalde, ik heb nooit afscheid genomen van die roodharige liefde, mijn eerste.

Ik dacht dat de pijn zou afnemen, maar ik had het mis, zo lijkt het

Bind een knoop - ik zal het harder aantrekken,

Hoe lachend hoor ik de zon over de daken

Dat meisje is rood in mijn geheugen.

Hoe ik het me niet herinner, ik weet het nog steeds niet

Wat ons scheidde in de oude lente.

Als ik je ontmoet, weet ik het nog steeds

Het roodharige meisje dat...

Hoe ik het me niet herinner, ik weet het nog steeds niet

Wat ons scheidde in de oude lente.

Als ik je ontmoet, weet ik het nog steeds

Het roodharige meisje dat bij me was.