Le cœur au vif - Eric Lapointe

Deux cœurs au vif

Ça tourne à l’infection

L’infirmière de service

Nous veut bien de l’affection

Mais nous sommes deux sinistres

Impassibles épaves au bout du bar

On a vu trop de récifs

On connaît trop le diable pour s’en faire accroire

Quand l’amour triche

Le temps est seul vaccin

Restent les préservatifs

Même si ça n’arrange rien

Quant t’as le cœur au vif

Ton ange s’est envolé

Le mien avait des griffes

Pour mieux me faire chanter

Pour mieux m’abandonner

Le cœur au vif

On a mal au tripes

Mais on sait que ça passera

On a reçu bien des gifles

Et on est encore là

Au bord du précipice

Faut croire qu’on est fait pour ça

La vie c’est une câlisse

Qui dira oui tant qu’on se mettra

Le cœur au vif

Ton ange s’est envolé

Le mien avait des griffes

Pour mieux me faire chanter

Pour mieux m’abandonner

Le cœur au vif

T’en fais pas l’artiste

Allez viens on va te soigner

Aux soins intensifs, on prescrit l'ébriété

À tous les vieux complices que les anges ont délaissés

Oui, je sais que tu es triste

Et tu veux plus parler

De ton cœur au vif

De ton ange envolé

Ni du mien, ni de ses griffes

Ni des larmes qu’on a versées

D’accord, j’arrête d’en parler

Elles se sont envolées

Vaut mieux oublier

D’accord on arrête d’en parler

Mais tu me laisses payer

La prochaine tournée

Elle se sont envolées

Vaut mieux oublier

À ta santé

Twee hartjes voor de snelle

Het verandert in een infectie

de dienstdoende verpleegster

We willen genegenheid

Maar we zijn twee sinister

Onbewogen wrakken aan het einde van de bar

We hebben te veel riffen gezien

We weten te veel over de duivel om onszelf voor de gek te houden

Wanneer liefde bedriegt

Tijd is het enige vaccin

De condooms blijven

Ook als het niet helpt

Wanneer je diepbedroefd bent

Je engel is weggevlogen

De mijne had krassen

Om me beter te laten zingen

Om mezelf beter in de steek te laten

Het hart tot in de puntjes

Ons lef doet pijn

Maar we weten dat het voorbij gaat

We kregen veel klappen

En we zijn er nog

Op de rand van de afgrond

Denk dat we hiervoor gemaakt zijn

Het leven is een knuffel

Wie zal ja zeggen, zolang we onszelf maar stellen

Het hart tot in de puntjes

Je engel is weggevlogen

De mijne had krassen

Om me beter te laten zingen

Om mezelf beter in de steek te laten

Het hart tot in de puntjes

Maak je geen zorgen over de artiest

Kom op, laten we je genezen

Op de intensive care schrijven ze dronkenschap voor

Aan alle oude handlangers die de engelen verlieten

Ja ik weet dat je verdrietig bent

En je wilt niet meer praten

Van je hart tot snel

Van je stijgende engel

Noch van de mijne, noch van zijn klauwen

Of de tranen die we hebben vergoten

Oké, ik zal er niet meer over praten

Ze vlogen weg

Beter vergeten

Oké laten we er niet meer over praten

Maar je laat me betalen

De volgende tour

Ze vloog weg

Beter vergeten

Proost