Terre promise - Eric Lapointe

J’entre avec l’aube,

Dans le village endormi.

Mon vieux sac de cuir l’paule;

tranger, en ce pays.

Cern, besoin de repos,

D’un caf, d’un bain chaud.

D’un lit, bord de draps blancs

Terre promise, de l’itinrant.

En chemin, la crasse est de mise

Et c’est pourquoi je m’en dguise;

Destin sans aucun doute

longer les autoroutes.

Rien dans les poches j’me promne,

Au gr des saisons.

Pouss par le vent,

Au chemin je m’accroche, la bohme

N’appartient qu' l’horizon.

Partout o la route te mne,

Quelqu’un t’attend (2 fois)

Embrassant l’interdit,

Toujours l'њil sur la sortie;

Je suis le passager, clandestin,

qui les cocus parlent avec leurs points.

Pass matre l’Arnaque,

J’ai plus d’un tour dans mon sac,

Enjleur, menteur et bandit,

Je cavale sans rpit.

Certain diront «Mprisez ce minable!»

J’ai pourtant la richesse du nomade!

Chaque jour j’use mes souliers,

Sur le dos de la libert!

Nul n’est l’abri,

De ce mal sans merci,

De l’appel de la patrie,

Que j’entends aujourd’hui.

Terre Natale,

Sourit car demain

Ton enfant, revient!

Pouss par le vent

Ton enfant revient

Pouss par le vent

Ton enfant revient

Pouss par le vent,

Demain, je reviendrai!

Pouss par le vent

Ton enfant revient!

Ik kom binnen met de dageraad,

In het slaperige dorp.

Mijn oude leren schoudertas;

vreemdeling, in dit land.

Cern, heb rust nodig,

Een koffie, een warm bad.

Van een bed, rand van witte lakens

Beloofd land, van de rondreizende.

Onderweg is vuil in orde

En daarom vermom ik mezelf;

Het lot zonder twijfel

langs de snelwegen.

Niets in mijn zakken, ik loop rond,

Met de seizoenen.

Gedreven door de wind,

Aan de manier waarop ik me vastklamp, de bohemien

Behoort alleen tot de horizon.

Waar de weg je ook brengt,

Er wacht iemand op je (2 keer)

Omarm het verbodene,

Houd altijd de uitgang in de gaten;

Ik ben de passagier, verstekeling,

die cuckolds praten met hun stippen.

Pass meester de Scam,

Ik heb meer dan één truc in mijn tas,

Stalker, leugenaar en bandiet,

Ik rijd onvermoeibaar.

Sommigen zullen zeggen: "Macht die ellendeling!"

Toch heb ik de rijkdom van de nomade!

Elke dag draag ik mijn schoenen,

Op de rug van vrijheid!

Niemand is veilig,

Van dit meedogenloze kwaad,

Van de roep van het vaderland,

Wat ik vandaag hoor.

vaderland,

Glimlach want morgen

Je kind, kom terug!

Geduwd door de wind

Je kind komt terug

Geduwd door de wind

Je kind komt terug

Gedreven door de wind,

Morgen ben ik er weer!

Geduwd door de wind

Je kind komt terug!