Le bonheur me tue - Eric Lapointe

J’ai pu rien a dire

J’ai même pu envie de boire

J’ai pu envie de sortir

J’ai presque peur dans le noir

Je veux juste dormir

Histoire de m’faire accroire

Qu’le bonheur a vu pire

Au diable la rue

Je l’ai tellement brûlée

Pour trouvé ton corps nu

Laissons les autres chanter

Tout leurs amours perdues

Moi j’ai déjà donné

Le bonheur me tue

Me tue

J’entends le rythme dans tes seins

J’entends le plus grand des refrains

La musique qui me rend fou

C’est sur ta peau qu’elle se joue

Les mots m’abandonnent

Mes guitares m’en veulent

Mon piano est tellement seul

Le bonheur me tue

Que le bonheur me tue

À force de m’faire battre le cœur

Ça finit par laisser des traces

Mais la mélodie du malheur

A perdu ma voix, perdu sa place

Envoyez-moi des fleurs

Je meurs quand tu m’embrasses

Le bonheur me tue

Me tue

Que me pardonnent ceux que j’abandonne

Un jour tu va me laisser seul

Le bonheur j’le tue

Ik zou niets kunnen zeggen

Ik had zelfs zin om te drinken

Ik wilde misschien uitgaan

Ik ben bijna bang in het donker

ik wil gewoon slapen

Geschiedenis om me te laten geloven

Dat geluk heeft erger gezien

Naar de hel met de straat

Ik heb het zo verbrand

Om je naakte lichaam te vinden

laat anderen zingen

Al hun verloren liefdes

ik heb al gegeven

Geluk doodt me

Vermoord mij

Ik hoor het ritme in je borsten

Ik hoor het grootste refrein

De muziek waar ik gek van word

Het is op je huid dat het wordt gespeeld

De woorden verlaten me

Mijn gitaren zijn boos op mij

Mijn piano is zo eenzaam

Geluk doodt me

Dat geluk doodt me

Door mijn hart te laten kloppen

Het laat uiteindelijk sporen achter

Maar de melodie van wee

Verloor mijn stem, verloor zijn plaats

stuur me bloemen

Ik sterf als je me kust

Geluk doodt me

Vermoord mij

Mogen degenen die ik in de steek laat mij vergeven

Op een dag laat je me met rust

ik dood geluk