Meadowlark - Eric Andersen

Darknes sparkles the edge of dawn

like a heart that’s turned stone cold

the ones I love are dead and gone

and I am growing old

Oh my heart is whispering

go back north

to the north I truly love

I’d follow the geese but they’re heading south

so I’ll follow the morning dove

When I get there I’ll build a fire

and stare into the flames

for every single spark that flies

I’ll remember a loved one’s name

When spring surrounds the winter ground

and the ice falls from the nest

and winter sings with a voice of spring

I’ll be heading for the west

For I have live and I have died

a thousand of your deaths

I’ve partaken a thousand times

the sweetness of your breath

I have held you in my eyes

with my hands cupped 'neath your breasts

Shall I follow the meadowlark

and lay me down to rest

and lay me down to rest

I will not follow the meadowlark

I’ll follow the morning dove

I’ll prove my wings both strong and true

til I found the one I love

But I shant forsake the meadowlark

she did not forsake me

to the meadowlark godspeed

to the meadowlark godspeed

The eagle got us in the air

the buzzard picked our bones

the meadowlark sang us songs

the morning dove took us home

Darknes sparkles the edge of dawn

like a heart that’s turned stone cold

the ones I love are dead and gone

and I am growing old

Oh my heart is whispering

go back north

to the north I truly love

I’d follow the geese but they’re heading south

so I’ll follow the morning dove

I’ll follow the morning dove

Darknes schittert aan de rand van de dageraad

als een hart dat steenkoud is geworden

degenen van wie ik hou zijn dood en weg

en ik word oud

Oh mijn hart fluistert

ga terug naar het noorden

naar het noorden waar ik echt van hou

Ik zou de ganzen volgen, maar ze gaan naar het zuiden

dus ik volg de ochtendduif

Als ik daar aankom, maak ik een vuur

en staar in de vlammen

voor elke vonk die vliegt

Ik zal de naam van een geliefde onthouden

Wanneer de lente de wintergrond omringt

en het ijs valt uit het nest

en de winter zingt met een stem van de lente

Ik ga naar het westen

Want ik heb leven en ik ben gestorven

duizend van je sterfgevallen

Ik heb duizend keer deelgenomen

de zoetheid van je adem

Ik heb je in mijn ogen gehouden

met mijn handen tot een kom 'onder je borsten'

Zal ik de weideleeuwerik volgen?

en leg me neer om te rusten

en leg me neer om te rusten

Ik zal de weideleeuwerik niet volgen

Ik volg de ochtendduif

Ik zal mijn vleugels zowel sterk als waar bewijzen

tot ik degene vond waar ik van hou

Maar ik wil de veldleeuwerik verlaten

ze heeft me niet in de steek gelaten

naar de weideleeuwerik godspeed

naar de weideleeuwerik godspeed

De adelaar bracht ons in de lucht

de buizerd plukte onze botten

de weideleeuwerik zong liedjes voor ons

de ochtendduif bracht ons naar huis

Darknes schittert aan de rand van de dageraad

als een hart dat steenkoud is geworden

degenen van wie ik hou zijn dood en weg

en ik word oud

Oh mijn hart fluistert

ga terug naar het noorden

naar het noorden waar ik echt van hou

Ik zou de ganzen volgen, maar ze gaan naar het zuiden

dus ik volg de ochtendduif

Ik volg de ochtendduif