Irish Lace - Eric Andersen

With your Irish gypsy face Your silver spoons

and your velvet razor blades oh lover

You pulled the wool right over my face

But didn’t it feel like Irish lace So many times

I wanted just to lay beside you So many times

you turned and rolled away Those times that

lovers make for sleeping If there were friends around

to keep you up you’d always slip away

Lonely but never quite alone

It’s amazing we could make it another day

I mistook your smile for love Believed my eyes

like the ones before that it really was Oh lover

you know you broke my heart in three

Once for you and once for the kid and the final time was me

Yes I’ve seen you while you’re sleeping

And I’ve seen your silent nights sometimes talking

but really never speaking It’s a wonder to me now

why anybody ever tries like a silence that keeps screamin all the time

It’s a wonder that we haven’t lost our minds

Once a lover thought the world of me She scared me

with her hatred but she wrote me poetry Oh lover

you took yourself so seriously Who’d ever believe you’d really leave

What a way to leave one more lover no one dared to save

A statistic who just left without a trace Too scared

to stick around and say But who always had enough

had enough to throw away Like a memento

from an attic from another time and place

Like a rag that once was made of Irish lace

Like a rag that was made of Irish lace

Like a rag that was made of Irish lace

Met je Ierse zigeunergezicht Je zilveren lepels

en je fluwelen scheermesjes oh minnaar

Je trok de wol recht over mijn gezicht

Maar voelde het niet zo vaak als Iers kant?

Ik wilde zo vaak naast je liggen

je draaide je om en rolde weg die keren dat

geliefden zorgen voor slapen Als er vrienden in de buurt waren

om je wakker te houden zou je altijd wegglippen

Eenzaam maar nooit helemaal alleen

Het is geweldig dat we het nog een dag konden redden

Ik zag je glimlach aan voor liefde Ik geloofde mijn ogen

zoals die daarvoor was het echt Oh minnaar

je weet dat je mijn hart in drieën hebt gebroken

Een keer voor jou en een keer voor het kind en de laatste keer was ik

Ja, ik heb je gezien terwijl je slaapt

En ik heb je stille nachten soms zien praten

maar echt nooit praten Het is een wonder voor mij nu

waarom iemand ooit een stilte probeert die de hele tijd blijft gillen

Het is een wonder dat we niet gek zijn geworden

Eens dacht een minnaar aan de wereld van mij. Ze maakte me bang

met haar haat, maar ze schreef poëzie voor mij Oh minnaar

je nam jezelf zo serieus. Wie had ooit kunnen geloven dat je echt weg zou gaan

Wat een manier om nog een geliefde achter te laten die niemand durfde te redden

Een statistiek die net vertrokken is zonder een spoor Te bang

om rond te hangen en te zeggen Maar wie had er altijd genoeg?

had genoeg om weg te gooien Als een aandenken

van een zolder uit een andere tijd en plaats

Als een lap die ooit van Iers kant was gemaakt

Als een lap gemaakt van Iers kant

Als een lap gemaakt van Iers kant