Eyes of the Immigrant - Eric Andersen

They came by day, and they came by night.

They came like cattle they were packed so tight.

They rolled on the stairways and they slept on the decks.

And the only thing they knew was they could not turn back.

They came from Sweden and they came from France.

They came from up and down along the continent.

They came in floods and they came in waves.

They came for glory and they came to escape.

Some held their breath in the morning light.

As New York Harbor came into sight.

They leaned on the rails and the decks just to see.

A statue of a lady known as «Liberty.»

Their hands gripped the rails and their eyes peered up.

Some were crying with their eyes;

some were crying with their hearts.

They were dreaming of the future;

they were crying for a chance.

Maybe the son of a shipper could even be the president.

Eyes of the healthy and eyes of the lame

Eyes of the free and the eyes of the chain

Eyes of the wealthy and eyes of the poor

Eyes of an Indian who rides nevermore

Always remember and never forget

Beneath all the dirt and beneath all the sweat

Who looked to the future and knew what it meant

But the hearts and the minds and the souls and the dreams

In the eyes, eyes of the Immigrant

Out of Ellis Island they poured like sheep

Onto the land and into the streets.

With their hands on their children and their coats on their backs

They brought nothing more than they could fit in their sacks.

Carpenters, steel workers, firemen, and cops

Peddled rags full of shoes in all the neighborhood shops.

They worked with their hands and they worked with their backs

Bringin' coal from the ground and puttin' smoke up the stacks.

Wave after wave the flood never stopped.

Soon the ones on the bottom they rose to the top.

They dreamed and they said no matter how its gotten bad,

You give to your kids the things that you never had.

Be doctors and lawyers and chairmen of the boards.

Be the guardians of peace and protectors in the wars.

You work with your knowledge and your skills and your minds.

Now its everybody’s future that you hold in your sights.

Some tried to settle, some couldn’t out of fear.

Some kept dreaming of the new frontier.

Everybody was convinced they had a place in the sun,

That it wasn’t what you were so much as what you could become.

Everybody’s future wasn’t everybody’s dream;

The land could be barren and the streets could be mean.

It was a fact in the suburbs and the farms and the shacks

That you only knew ahead there ain’t no room to fall back.

This is the land and the home of the free.

That’s what we want the whole world to believe.

Not everybody makes it to the top of the heap:

Some were brought in chains from far across the sea;

Some lost their way and some lost track;

And some realized that you can’t look back.

And sometimes you hear it but you don’t know where

The sound of the waves still crashing in your ear.

Of the immigrant…

Ze kwamen overdag en ze kwamen 's nachts.

Ze kwamen als vee dat ze zo dicht opeengepakt waren.

Ze rolden op de trappen en sliepen op de dekken.

En het enige wat ze wisten was dat ze niet terug konden.

Ze kwamen uit Zweden en ze kwamen uit Frankrijk.

Ze kwamen van boven en beneden langs het continent.

Ze kwamen in overstromingen en ze kwamen in golven.

Ze kwamen voor glorie en ze kwamen om te ontsnappen.

Sommigen hielden hun adem in in het ochtendlicht.

Toen de haven van New York in zicht kwam.

Ze leunden op de rails en de dekken om te kijken.

Een standbeeld van een dame die bekend staat als «Vrijheid».

Hun handen grepen de rails vast en hun ogen keken omhoog.

Sommigen huilden met hun ogen;

sommigen huilden met hun hart.

Ze droomden van de toekomst;

ze huilden om een ​​kans.

Misschien zou de zoon van een schipper zelfs de president kunnen zijn.

Ogen van gezonde mensen en ogen van kreupelen

Ogen van de vrije en de ogen van de ketting

Ogen van de rijken en ogen van de armen

Ogen van een indiaan die nooit meer rijdt

Altijd onthouden en nooit vergeten

Onder al het vuil en onder al het zweet

Die naar de toekomst keek en wist wat die betekende?

Maar de harten en de geesten en de zielen en de dromen

In de ogen, ogen van de immigrant

Uit Ellis Island stroomden ze als schapen

Op het land en op straat.

Met hun handen op hun kinderen en hun jassen op hun rug

Ze brachten niets meer mee dan ze in hun zakken konden passen.

Timmerlieden, staalarbeiders, brandweerlieden en politie

In alle buurtwinkels vodden vol schoenen verkocht.

Ze werkten met hun handen en ze werkten met hun rug

Kolen uit de grond halen en rook opstapelen.

Golf na golf hield de vloed nooit op.

Al snel stegen degenen aan de onderkant naar de top.

Ze droomden en zeiden dat het niet uitmaakt hoe het slecht werd,

Je geeft je kinderen de dingen die je nooit hebt gehad.

Wees artsen en advocaten en voorzitters van de raden.

Wees de bewakers van de vrede en beschermers in de oorlogen.

Je werkt met je kennis en je vaardigheden en je verstand.

Nu is het de toekomst van iedereen die je in het vizier houdt.

Sommigen probeerden zich te vestigen, anderen konden het niet uit angst.

Sommigen bleven dromen van de nieuwe grens.

Iedereen was ervan overtuigd dat ze een plek in de zon hadden,

Dat het niet was wat je was, maar wat je zou kunnen worden.

De toekomst van iedereen was niet de droom van iedereen;

Het land kan onvruchtbaar zijn en de straten kunnen gemeen zijn.

Het was een feit in de buitenwijken en de boerderijen en de hutten

Dat je alleen van tevoren wist dat er geen ruimte is om terug te vallen.

Dit is het land en het huis van de vrijen.

Dat is wat we willen dat de hele wereld gelooft.

Niet iedereen haalt de top van de hoop:

Sommigen werden van ver over zee aan kettingen gebracht;

Sommigen verloren de weg en sommigen verloren het spoor;

En sommigen realiseerden zich dat je niet terug kunt kijken.

En soms hoor je het, maar weet je niet waar

Het geluid van de golven die nog steeds in je oor beuken.

Van de immigrant...