Юность - ephemeral

Однажды, нас просто задушит

Наш возраст.

Тебе девятнадцать?

Сегодня ты можешь летать,

И все бабы твои вроде как ,

А в тебе все подряд,

И как глазки горят , посмотри !

И земля тут прикинулась раем,

Сегодня Твой запах- духи,перегар и табак.

Как ядом травить из

Себя одиночество - знаем !

Семь шотов, подруга, стихи про любовь

На асфальте .

Люби меня тощим и нервным .

Мне больше не нужен никто,

В этом городе снов.

Горизонт из бутылок ,

И белых дорог -

Это дом.

Возьми это ближе .

Скажи, что не смог по другому .

Смотри, ты соврал про любовь,

И мечты

Собрался достроить приют,

Затащить туда близких,

И всех заточить, от чего

Защитить ?

И зачем ?

И как будто две тысячи лет ,

Ты выдумывал мир,

Чтобы в нем же сгореть ,

И спалить их до тла.

Затопить, задушить.

Не соврал про любовь,

Она просто бывает так зла.

Мы просто пытались быть ближе.

Старались любить ,

Как в кино или книжках ,

Остаться собой ,

Вечно пьяным и маленьким принцем.

Но глубже всегда было

То ,что готово убить нас,

И что ?

Каждый день - это праздник.

Любовь - это слезы, порезы и грязь.

А глаза, что горели так ясно -

Погаснут.

Как только поймешь это сам,

И при чем навсегда.

Мой искусственный мир.

Лицемерие в таблетках.

И ты -

Самый жесткий бэд трип.

Неизбежная смерть.

Даже выбора нет.

Эта жизнь кратковременна.

Юность в два раза быстрее

Летит.

Попытайся согреть меня,

Только не смей

Помешать догореть.

И не лезь в эту грязь.

Я убью себя сам.

Просто медленно и постепенно.

Op een dag zullen we gewoon gestikt zijn

Onze leeftijd.

Ben je negentien?

Vandaag kun je vliegen

En al je vrouwen lijken te zijn

En alles in jou

En hoe de ogen branden, kijk!

En de aarde hier deed zich voor als het paradijs,

Vandaag Uw geur is parfum, dampen en tabak.

Hoe te vergiftigen van?

Eenzaamheid - we weten het!

Zeven schoten, vriendin, liefdesgedichten

Op asfalt.

Hou van me mager en nerveus.

Ik heb niemand anders nodig

In deze stad van dromen

Gebottelde skyline,

En witte wegen -

Dit is een huis.

Breng het dichterbij.

Zeg dat je het niet anders zou kunnen.

Kijk, je loog over liefde

en dromen

Ga een schuilplaats bouwen

Breng dierbaren daar

En scherp iedereen, van wat?

Beschermen?

En waarom ?

En het is als tweeduizend jaar

Jij hebt de wereld verzonnen

Om erin te branden

En verbrand ze tot de grond toe.

Verstikken, verstikken.

Lieg niet over liefde

Ze is gewoon zo gemeen.

We probeerden gewoon dichterbij te zijn.

Geprobeerd lief te hebben

Zoals in films of boeken

Blijf jezelf

Voor altijd dronken en een kleine prins.

Maar het is altijd dieper geweest

Dat wat klaar is om ons te doden

En dan ?

Elke dag is een feestdag.

Liefde is tranen, snijwonden en vuil.

En de ogen die zo duidelijk brandden -

Zullen uitgaan.

Zodra je het zelf begrijpt

En wat dacht je van voor altijd.

Mijn kunstmatige wereld

Hypocrisie in pillen.

En jij -

De moeilijkste slechte reis.

Onvermijdelijke dood.

Niet eens een keuze.

Dit leven is kort.

Jeugd twee keer zo snel

vliegen.

Probeer me warm te houden

Waag het gewoon niet

Stop branden.

En laat je niet meeslepen in deze puinhoop.

Ik zal zelfmoord plegen.

Gewoon langzaam en geleidelijk.