Якорь - ephemeral

Трагедия внутри,

А снаружи язвы,

На них сыграют Чужие пальцы.

Раскалённые огнем.

Так нравится быть Жертвой.

Ты строишь драмы.

Истинный кайф -

Себя нести ублюдкам На ужин и обед.

Мой болевой порог,

Напомнит ,что жива,

А с порога нож и под Ребра, за что?

Ты чувствуешь себя,

капитаном корабля,

Но здесь штурвала нет.

Он владеет тобой.

Я не ношу крест,

Я ношу якорь.

Бросаю в воду,

Чтоб остановить это Безумие .

С крышей не дружим

Дом нам не нужен.

Я не ношу крест,

Я ношу якорь.

Бросаю в воду,

Чтоб остановить это безумие.

С крышей не дружим,дом нам не нужен.

На корабле мой каждый день,

Как последний.

Что с тобой,

Что без тебя.

Синдром панических атак,

Как будто шторм.

Он каждый день готов

Убить меня.

За что?

Я с вами буду гнить

На самой проклятой планете.

Вечный фашизм ,

И в моих окнах корабли.

Я на задании здесь был,

Но приземлился опустив

Свой якорь вниз,

И он прогнил

От вашей пакостной земли.

Куча квартир,

Я здесь один,

Уж не пытаюсь выбраться.

И будто в планетарии ,

Затопят наш аквариум ,

Братья империи затопленной.

Империя потоплена.

Уж век, как корабли

Те не за окнами,

И тени из со мной,

В моем шкафу,

В моей подсобке.

Да я смирился и привык,

Что все вокруг лишь материал

Для моих книг.

Я дал им жизнь.

Это мой мир.

Я командир.

И все что вне этих стихов,

То абсолютно не играет роль.

И только то , о чем пишу , то не мертво.

Запомни.

жизнь - это война

Есть человек,

Есть материал.

Есть оболочка,

Есть есть душа.

Решать тебе, надеть костюм,

Убить мечту, и с ней себя.

Или вперёд по кораблям.

Бери штурвал,

Туда, где

Море, океаны, даже звезды.

Все, что хочешь,

И твоё.

Нужно бороться, а не гнить.

И чтобы жить, нужно гореть.

Нужно писать.

Нужно любить и ненавидеть.

И тогда нам даже небо не предел.

И знаешь что?

Я не боялся одиночества,

Мне тут хватало

Миди , сиг, бутылки пива,

И пары книг ,

Чтобы повиснуть и летать на своих гиппогрифах.

Я не ношу крест,

Я ношу якорь.

Бросаю в воду,

Чтоб остановить это безумие.

С крышей не дружим,дом нам не нужен.

Кричишь,что ты свободен,

Не удержимый,

Но я то знаю,

На пульсе ноль.

Перекрывает воздух тяжелый якорь.

Мест на свете много

Одна проблема,

Не было места в твоей голове.

С грузом не уплыть,

Только утонуть.

Tragedie van binnen

En buiten de zweren

Buitenaardse vingers zullen erop spelen.

Verschroeid door vuur.

Het is zo fijn om slachtoffer te zijn.

Je bouwt drama op.

echte sensatie -

Draag jezelf naar de klootzakken voor diner en lunch.

Mijn pijngrens

Herinner me eraan dat ik leef

En vanaf de drempel van een mes en onder de ribben, waarvoor?

Je voelt als

schip kapitein,

Maar hier is geen stuur.

Hij bezit jou.

Ik draag geen kruis

Ik draag een anker.

ik gooi in het water

Om deze waanzin te stoppen.

Wij zijn geen vrienden met het dak

We hebben geen huis nodig.

Ik draag geen kruis

Ik draag een anker.

ik gooi in het water

Om deze waanzin te stoppen.

We zijn geen vrienden met het dak, we hebben geen huis nodig.

Elke dag op mijn schip

Zoals de laatste.

Wat is er met jou gebeurd,

Wat is er zonder jou.

paniekaanval syndroom

Als een onweer.

Hij staat elke dag klaar

Vermoord mij.

Waarvoor?

Ik zal met je wegrotten

Op de meest verdomde planeet.

Eeuwig fascisme,

En schepen in mijn ramen.

Ik was hier op een missie

Maar landde laten vallen

Je anker neer

En hij is verrot

Van je vuile land.

Een heleboel appartementen

Ik ben hier alleen

Ik probeer er niet uit te komen.

En als in een planetarium,

Laat ons aquarium vollopen

Broeders van het overstroomde rijk.

Het rijk is gezonken.

Een eeuw lang, zoals schepen

Die zijn niet buiten de ramen,

En schaduwen met mij

In mijn kast

In mijn achterkamer.

Ja, ik heb me verzoend en eraan gewend geraakt

Dat alles eromheen slechts materieel is

Voor mijn boeken.

Ik heb ze het leven gegeven.

Dit is mijn wereld.

Ik ben de commandant.

En alles buiten deze verzen,

Dat speelt absoluut geen rol.

En alleen waar ik over schrijf is niet dood.

Onthouden.

het leven is oorlog

Er is een persoon

Er is materiaal.

Er is een schelp

Er is een ziel.

Het is aan jou om een ​​pak te dragen

Dood de droom, en daarmee jezelf.

Of vooruit op de schepen.

Neem het roer over

Waar

De zee, de oceanen, zelfs de sterren.

Alles wat je wil,

En die van jou.

We moeten vechten, niet rotten.

En om te leven, moet je branden.

Moet schrijven.

Je moet liefhebben en haten.

En dan is zelfs de lucht niet de limiet voor ons.

En weet je wat?

Ik was niet bang voor eenzaamheid

Ik heb er genoeg van

Midi, witvis, bierflesjes,

En een paar boeken

Om op je hippogrieven te hangen en te vliegen.

Ik draag geen kruis

Ik draag een anker.

ik gooi in het water

Om deze waanzin te stoppen.

We zijn geen vrienden met het dak, we hebben geen huis nodig.

Schreeuw dat je vrij bent

niet te stoppen

Maar ik weet

Nul puls.

Blokkeert het luchtzware anker.

Er zijn veel plaatsen in de wereld

Een probleem,

Er was geen plaats in je hoofd.

Vaar niet weg met een lading

Gewoon verdrinken.