Грязные цифры - ephemeral

Руки испачканы, грязные цифры ввожу на мобильном.

Стереть нас из памяти, стать безучастным.

Таблетки не выход.

И небо не сделало выбор тут в пользу меня.

Оставить бы после

Хоть парочку строчек, о том как любил.

А точнее страдал.

Выбирал выгорать.

Отдавать свою душу тут самым стервозным девчонкам,

Заводить отношения, зная,

Что я уж заранее мертвый.

А после к друзьям под плечо.

И плакать в подушку, мычать как отсталый.

Сжимая игрушку в руке , что ты подарила.

Я мог бы убить тебя сука.

Но здесь людям хуже.

Живи же подольше и трахай всех новых.

Я точно похуже,

Ведь смог полюбить тебя той.

Руки испачканы, грязные цифры ввожу на мобильном.

Стереть нас из памяти, стать безучастным.

Забыть твои волосы руки и голос.

Сложно, но справлюсь.

Поверь мне, я справлюсь.

Я больше не твой.

Ты слышишь?

я больше не твой!

И бьются скрижали, как волны о скалы.

Забытые волосы, руки и голос.

Кричат об одном: выгорай

Умирай, но не просто как все.

Умирай ты, да так, чтобы

Каждый сказал: этот парень забрал всю любовь и печаль.

Этот мир заскучает, когда ты уйдешь.

Но чуть-чуть подождав, все возьмутся за память.

За память, что в песнях оставил.

За чувства и фразы, за ноты и паззлы, что ты воссоздал.

И каждая звездочка, что созидал у себя на листах,

Станет больше, чем просто звезда в небесах.

Люди смогут поймать её, смогут достать,

И впитать в себя грусть и любовь.

И достроить приют, помоги мне достроить приют.

Так боялся признаться, но я без тебя не смогу.

Думал, пойму этот город я в общем и целом.

Но сбиты прицелы и голос трещит.

Мои руки дрожат,

Я пытаюсь быть целым ,

Но снова рассыплюсь, прогнусь и не справлюсь ,

Проснусь и умру, и засну.

И я буду с тобой, да я буду с тобой.

Но походу, лишь только во снах,

Я смогу, как три года назад тут с тобой станцевать.

Mijn handen zijn vies, ik typ vieze nummers in op mijn mobiel.

Wis ons uit het geheugen, word onverschillig.

Tablets zijn geen optie.

En de lucht heeft hier niet in het voordeel van mij gekozen.

weggaan na

In ieder geval een paar regels, over hoe hij liefhad.

Of beter gezegd, hij leed.

Ik koos voor een burn-out.

Geef je ziel hier aan de meest bitchy meisjes

Begin een relatie wetende

Dat ik al dood ben.

En dan naar vrienden onder de schouder.

En huilen in het kussen, mompelen als een retard.

Het speelgoed in je hand vasthouden dat je hebt gegeven.

Ik zou je teef kunnen vermoorden.

Maar hier zijn de mensen slechter af.

Leef langer en neuk alle nieuwe.

Ik ben zeker slechter

Ik zou tenslotte van jou kunnen houden.

Mijn handen zijn vies, ik typ vieze nummers in op mijn mobiel.

Wis ons uit het geheugen, word onverschillig.

Vergeet je handhaar en stem.

Het is moeilijk, maar ik kan het.

Geloof me, ik kan het aan.

Ik ben niet langer van jou.

Hoor je?

Ik ben niet meer van jou!

En de tabletten sloegen als golven tegen rotsen.

Vergeten haar, handen en stem.

Ze schreeuwen om één ding: burn-out

Sterven, maar niet zoals iedereen.

Je sterft, ja dus dat

Iedereen zei: deze man heeft alle liefde en verdriet weggenomen.

Deze wereld zal zich vervelen als je weg bent.

Maar na een tijdje wachten, zal iedereen de herinnering opnemen.

Voor de herinnering die hij achterliet in de liedjes.

Voor gevoelens en zinnen, voor notities en puzzels die je opnieuw hebt gemaakt.

En elke ster die hij op zijn lakens schiep,

Meer dan alleen een ster aan de hemel.

Mensen kunnen haar vangen, ze kunnen haar krijgen

En absorbeer het verdriet en de liefde.

En maak de schuilplaats af, help me de schuilplaats af te maken.

Ik was zo bang om het toe te geven, maar ik kan het niet zonder jou.

Ik dacht dat ik deze stad in het algemeen wel zou begrijpen.

Maar de bezienswaardigheden worden neergeschoten en de stem kraakt.

Mijn handen trillen

Ik probeer heel te zijn

Maar opnieuw zal ik afbrokkelen, ik zal buigen en ik zal het niet aan,

Word wakker en sterf en slaap.

En ik zal bij je zijn, ja ik zal bij je zijn.

Maar de campagne, alleen in dromen,

Ik kan, net als drie jaar geleden, hier met je dansen.