Жил на свете один человек - Эмма Мошковская

Жил на свете один человечек,

И пошёл человечек гулять,

И нашёл он двенадцать дощечек,

И решил себе домик собрать.

И сложил он сначала крылечко,

Чтобы каждый войти к нему мог.

К сожаленью, тому человечку

Не хватило на стены досок.

Небо крышу ему подарило,

И стеной был кудрявый лесок,

Ничего ему не хватило,

Не хватило на стены досок!

По утрам к нему солнце входило,

Выпивало росистый квасок...

Хорошо, что ему не хватило,

Не хватило на стены досок!

И пришли к нему птицы и звери,

Майский жук заглянул на часок...

Хорошо, что на крепкие двери,

Не хватило на двери досок!

Er leefde één man in de wereld,

En de man ging wandelen

En hij vond twaalf tabletten,

En ik besloot een huis voor mezelf te bouwen.

En hij vouwde eerst de veranda,

Zodat iedereen bij hem binnen kan komen.

Helaas, die man

Niet genoeg planken voor de muren.

De lucht gaf hem een ​​dak

En de muur was van krullend hout,

Niets was genoeg voor hem

Niet genoeg planken voor de muren!

's Morgens kwam de zon naar hem toe,

Dronken bedauwd kwas...

Het is goed dat hij niet genoeg had

Niet genoeg planken voor de muren!

En vogels en beesten kwamen naar hem toe,

De meikever gluurde een uur lang naar binnen...

Het is goed dat op sterke deuren,

Niet genoeg planken voor de deur!