Я маму мою обидел - Эмма Мошковская

Я маму мою обидел,

Теперь никогда-никогда

Из дому вместе не выйдем,

Не сходим с ней никуда.

Она в окно не помашет,

Я тоже не помашу,

Она ничего не расскажет,

Я тоже не расскажу…

Возьму я мешок за плечи,

Я хлеба кусок найду,

Найду я палку покрепче,

Уйду я, уйду в тайгу!

Я буду ходить по следу,

Я буду искать руду,

Я через бурную реку

Строить мосты пойду!

И буду я главный начальник,

И буду я с бородой,

И буду всегда печальный

И молчаливый такой…

И вот будет вечер зимний,

И вот пройдёт много лет,

И вот в самолёт реактивный

Мама возьмёт билет.

И в день моего рожденья

Тот самолёт прилетит.

И выйдет оттуда мама,

И мама меня простит!

Ik heb mijn moeder beledigd

Nu nooit nooit

Laten we niet samen het huis uit gaan

We gaan nergens heen met haar.

Ze zal niet uit het raam zwaaien

Ik zal ook niet zwaaien

Ze zal niets zeggen

ik vertel het ook niet...

Ik pak de tas bij de schouders

Ik zal een stukje brood vinden

Ik zal een sterkere stok vinden

Ik ga weg, ik ga naar de taiga!

Ik zal het spoor volgen

ik zal erts zoeken

Ik ben over de stormachtige rivier

Ik ga bruggen bouwen!

En ik zal de chef zijn

En ik zal met een baard zijn

En ik zal altijd verdrietig zijn

En zo stil...

En dan komt er een winteravond,

En vele jaren zullen voorbijgaan

En hier is een straalvliegtuig

Mama neemt het kaartje.

En op mijn verjaardag

Dat vliegtuig komt eraan.

En mama zal daar uitkomen,

En mijn moeder zal het me vergeven!