Songes - Emily Loizeau

Les songes ont des âmes, que l’on trouve égarées

Au creux de nos têtes, le visage masquer

Au creux de ma tête, ils sont lourds a porter

Mes songes font de moi une tête penché

Dans l’au-delà, faut il aller, se noyer

Il y dans mes un visage inconnu

A la tête ronde triste pendu

Dis moi qui est tu

Et si tu n’veux rien dire alors laisse moi dormir

Dans l’au-delà, faut il aller se noyer

Dessous mes yeux clos, il y a ta tête triste

Mes larmes tout les myosotis

J’ai fouiller la mère, et tout mes souvenirs

Mais il est perdu, a jamais ton sourire

Dans l’au-delà, je n’veux plus aller, me noyer

Dans l’au-delà je n’veux plus aller, me noyer

Dromen hebben zielen, die we verloren vinden

In de holte van onze hoofden, het gezicht verbergen

In de put van mijn hoofd zijn ze zwaar om te dragen

Mijn dromen maken me een gebogen hoofd

In het hiernamaals, moeten we gaan, verdrinken?

Er is in mijn een onbekend gezicht

Rondhoofdig verdrietig opgehangen

Zeg me wie je bent

En als je niets wilt zeggen, laat me dan slapen

Moeten we in het hiernamaals gaan verdrinken?

Onder mijn gesloten ogen is je droevige gezicht

Mijn tranen alle vergeet-mij-nietjes

Ik zocht de moeder, en al mijn herinneringen

Maar hij is verloren, heeft nooit jouw glimlach

In het hiernamaals, ik wil niet meer gaan, om te verdrinken

In het hiernamaals wil ik niet meer gaan, verdrinken