Без крика - Елена Князева

В пустоте ты слушал мысли, закрыв окно.

Ты актер в забытом фильме, в немом кино.

Я пришла собрать осколки пустых ночей,

Стереть наколки бездумных дней,

Чтоб отпустить тебя…

Кричать без крика,

Стучать без стука,

Лететь без крыльев и не смотреть.

Какими стали,

Какими были,

И что смогли мы преодолеть,

Преодолеть…

Знаю я, ты все простишь и меня поймешь.

Вижу я, как мир спасает любовь и ложь.

Ты пришел и подарил мне другую жизнь,

И ты сказал: «За нее держись»,

И научил меня.

In de leegte luisterde je naar gedachten door het raam te sluiten.

Je bent een acteur in een vergeten film, in een stomme film.

Ik kwam om de stukken van lege nachten te verzamelen,

Wis tatoeages van gedachteloze dagen

Om je te laten gaan...

Schreeuw zonder te schreeuwen

Kloppen zonder kloppen

Vlieg zonder vleugels en kijk niet.

Wat is er geworden?

Wat waren

En wat zouden we kunnen overwinnen?

Overwinnen…

Ik weet dat je alles zult vergeven en me zult begrijpen.

Ik zie hoe liefde en leugens de wereld redden.

Je kwam en gaf me een ander leven,

En je zei: "Houd haar vast",

En leerde het mij.