Autro - El Chojin

Estaba en una habitación de un hotel

Antes de salir para una sala a dar un concierto

Cuando… cuando tuve una revelación

Me acordé de las veces que me han dicho

Que no entienden como puedo ser capaz

De escribir lo que escribo

Que tengo un don para poner en palabras

Los sentimientos de otros, y eso es bonito

Pero yo me veo como una gran olla Express

Para mí el rap es como la espita

Por la que sale el vapor que evita que explotes

No se… mi calma para el estrés

Veréis… no sé muy bien ni cuando empecé ni por qué

Sólo se que pasé del cassette al mp3

En apenas un instante y es que

Como oí una vez, el tiempo es un mentiroso

Cuando grabé mi primera maqueta en el 90

Me dijo que estaba lejos mi primer LP

Pero hoy, siete años después, me quiere hacer creer

Que apenas fue ayer.

No. Me niego

No volveré a creer en el tiempo

Que el futuro venga cuando le apetezca

Yo disfrutaré de cada momento

Que os acerquéis a mi rap como una ventana

Que labrais e inspiréis el aroma que emana

Las vistas dan a la parte más limpia y humana

De mi alma si alguna vez fui injusto

Con alguno de ustedes, disculpen

Pero quiero seguir por mi camino

Sin que me lastren rencores inútiles

Es suficiente con no saber bien

Qué camino coger en los cruces

Bajo un cielo entre azul y gris antracita

Discurre mi vida, navego entre ríos de tinta

Que pintan poesías sobre melodías

Que sirven de cebo en mis cacerías

En busca de cabezas amigas

Mi mano extendida como invitación

A presenciar mi eterna discusión con Dios

Sobre su creación

Andanzas por media España curtieron mi voz

Y me acercaron más que nunca a mi paz interior

Es cierto que a veces flaqueo pero es mejor así

Porque creo que un bache más es un bache menos

Que aprendes a valorar el respeto

Que lejos deja de estar lejos y caminas a por ello

¿Sabes?

Todo el rollito ese de los pantalones anchos

Las gorras, las pintadas en el barrio

Que no os lleve a engaño, todo eso es secundario

Lo realmente importante es que encontré un lugar

Donde desarrollarme como persona

Conocí a gente maravillosa

Que me abrió la puerta de su casa

Y me dejó escribir este autro en su despacho

Y eso es lo que saco

Que en todo este mundo de números y contratos

Aún hay algo sano, por eso

A Bobby Lo, Acción Sánchez, Lopus

Jorge Gascón, a Meko, Ose, Black Bee

Morodo, Lydia, El Otro, Donpa

Les agradezco que formen parte de este disco

He sido bendecido por cada uno de vosotros

Que salió de su casa a comprar este saco

De música y palabras, por cada uno que vino

A verme en un concierto en cualquier sala de España

Así que, quizás más que tener un don

Lo que tenga sea suerte

Porque soy capaz de llegarte a través de mi arte

Hoy es 24 de diciembre, y para el año que viene

Sólo deseo más de lo mismo, nos volveremos a ver

Ik was in een hotelkamer

Voor vertrek naar een kamer om een ​​concert te geven

Wanneer... toen ik een openbaring had

Ik herinnerde me de keren dat mij werd verteld

Ze begrijpen niet hoe ik dat kan

Van schrijven wat ik schrijf

Dat ik een gave heb om onder woorden te brengen

Gevoelens van anderen, en dat is fijn

Maar ik zie mezelf als een grote express pot

Voor mij is rap als de spigot

Waar de stoom naar buiten komt die voorkomt dat je ontploft

Ik weet het niet... mijn stressverlichter

Zie je... ik weet niet echt wanneer ik begon of waarom

Ik weet alleen dat ik van cassette naar mp3 ging

In een oogwenk en dat is het

Zoals ik ooit heb gehoord, tijd is een leugenaar

Toen ik mijn eerste demo opnam in 90

Hij vertelde me dat mijn eerste LP ver weg was

Maar vandaag, zeven jaar later, wil hij me doen geloven

Dat was pas gisteren.

Nee. Ik weiger

Ik zal niet meer in de tijd geloven

Laat de toekomst komen wanneer het daar zin in heeft

Ik zal van elk moment genieten

Dat je mijn rap benadert als een raam

Dat je werkt en inspireert het aroma dat uitstraalt

De uitzichten kijken uit op het schoonste en meest humane deel

Uit mijn ziel als ik ooit oneerlijk was

Met een van jullie, excuseer me

Maar ik wil verder op mijn weg

Zonder gebukt te gaan onder nutteloze wrok

Het is genoeg om niet goed te weten

Welke kant op op het kruispunt?

Onder een hemel tussen blauw en antracietgrijs

Mijn leven loopt, ik navigeer tussen rivieren van inkt

die poëzie schilderen op melodieën

Die dienen als aas in mijn jachten

Op zoek naar vriendelijke hoofden

Mijn hand uitgestrekt als een uitnodiging

Om getuige te zijn van mijn eeuwige discussie met God

Over de creatie ervan

Omzwervingen door half Spanje verhardden mijn stem

En ze brachten me dichter dan ooit bij mijn innerlijke vrede

Het is waar dat ik soms wankel, maar het is beter zo

Omdat ik denk dat nog een bult een minder bult is

Dat je respect leert waarderen

Zo ver houdt op ver te zijn en je loopt ervoor

Je weet wel?

Al die rol van de wijde broek

De petten, die geschilderd in de buurt

Laat me je niet voor de gek houden, dat is allemaal secundair

Het belangrijkste is dat ik een plek heb gevonden

Waar te ontwikkelen als persoon

Ik heb geweldige mensen ontmoet

Dat hij de deur van zijn huis voor mij opende

En hij liet me deze auteur schrijven in zijn kantoor

En dat is wat ik krijg

Dat in al deze wereld van cijfers en contracten

Er is nog iets gezonds, daarom

A Bobby Lo, Acción Sánchez, Lopus

Jorge Gascón, een Meko, Ose, Black Bee

Morodo, Lydia, De Ander, Donpa

Ik dank je dat je deel uitmaakt van dit album

Ik ben gezegend door ieder van jullie

Wie verliet zijn huis om deze tas te kopen?

Van muziek en woorden, voor iedereen die kwam

Om mij te zien bij een concert in een willekeurige locatie in Spanje

Dus misschien meer dan een cadeau hebben

Wat je ook hebt, wees gelukkig

Omdat ik je kan bereiken via mijn kunst

Het is vandaag 24 december en voor volgend jaar

Ik wens gewoon meer van hetzelfde, we zullen elkaar weer ontmoeten