Mi Colega De Siempre - El Arrebato

Cuando menos te lo esperas

Va la vida y te sorprende

Tanto tiempo de vacio

Que se llena de repente

He vuelto a ver a un buen amigo

A mi colega de siempre

Ese que nunca se olvida

Ese que vive en tu mente

Como celebrando un gol

Nos pegamos un abrazo

Pareciamos dos crios nerviosos por encontrarnos

Como te trata la vida, como te tratan los años

Que alegria volver a verte

Y ver que en ti nada ha cambiado

Y de repente se paro el reloj

Y volvimos a cantar letrillas por José

Un bocata, una cerveza por el callejon

Y senti con alegria como nos aplaudia el corazon

Y volvimos a ser guerreros por la libertad

Y la luna nos presto la llave

De todas las calles de la ciudad

Y volvimos a sentirnos compañeros de los gatos

Maullando en el tejado de la princesa del barrio

Volvimos a ponerle pegamento a nuestras vidas

Y a cantar por Camaron

Por todas las esquinas

Paseamos por el barrio

Rebuscando en sus paredes

Los nombres de viejos colegas con los nuestros aparecen

Eramos una familia que se divierte y se defiende

Cuantas guerras en la espalda

Guiñandole un ojo a la suerte

Y de repente se paro el reloj

Y volvimos a cantar letrillas por José

Un bocata, una cerveza por el callejon

Y senti con alegria como nos aplaudia el corazon

Y volvimos a sentirnos como lobos callejeros

Fabricantes de las risas

Buscadores de respetos

Volvimos a apretar el cinturon de nuestras vidas

Y a cantar por Camaron

En todas las esquinas

Als je het het minst verwacht

Het leven gaat en verrast je

Zoveel lege tijd

dat is ineens vol

Ik heb weer een goede vriend gezien

Voor altijd aan mijn collega

Degene die nooit wordt vergeten

Degene die in je geest leeft

Zoals het vieren van een doelpunt

We knuffelen elkaar

We zagen eruit als twee kinderen die nerveus waren over de ontmoeting

Hoe het leven je behandelt, hoe de jaren je behandelen

Wat leuk om je weer te zien

En zie dat er niets in jou is veranderd

En plotseling stopte de klok

En we gingen terug naar het zingen van teksten voor José

Een broodje, een biertje in de steeg

En ik voelde met vreugde hoe ons hart applaudisseerde

En we werden weer strijders voor vrijheid

En de maan leende ons de sleutel

Van alle straten van de stad

En we voelden ons weer als medekatten

Miauwen op het dak van de buurtprinses

We brengen lijm terug op ons leven

En om te zingen voor Camaron

om alle hoeken

We wandelen door de buurt

Zoeken in je muren

De namen van oud-collega's met de onze verschijnen

We waren een gezin dat plezier heeft en zichzelf verdedigt

Hoeveel oorlogen op de rug?

knipogen naar geluk

En plotseling stopte de klok

En we gingen terug naar het zingen van teksten voor José

Een broodje, een biertje in de steeg

En ik voelde met vreugde hoe ons hart applaudisseerde

En we voelden ons weer als straatwolven

lach makers

Respectzoekers

We hebben de riem van ons leven weer aangetrokken

En om te zingen voor Camaron

in alle hoeken