Светило - Эйсик, Рем Дигга

Твой шатёр шаток и сер в степи,

Сам жалок и слеп, плачешь: «Ослепи!»

Падок на Свет, огонь не насытит табор век,

Я видел, кто вас лепил.

Всё есть, как он задумал, будка — не кров, цепь,

Демон костёр задует, и он везде теперь.

А мне смешно, страх мне неведом, он нем,

Прячет лик под капюшон.

Скажи, а ты зачем?

Кусочек дам тебе, луч как путь, ключ и суть саму,

Жить там, где нет бед.

Я блик всего лишь, но замысел ясен мне,

Ведь я — он, пойми, я — смысл всего.

Здесь годы под крышами — карцеры с мышами,

Видел в тени там дворы,

Себя нисколько за все дни не нарыл,

Там навесы-враги, там крыши-воры,

Я устал и все потуги на нет,

Тут есть ширма, если хочешь, если хочешь — нет.

Старый завет, вечность в обед,

Не путай светлый цвет и свет,

Рак поколений — мрак келий,

Враг озарения — брак изделий

Кожаных, со стержнем из смолы.

Тому не помочь, кто смотрит вниз, в полы,

Пойми, пойми, пойми...

Загляни внутрь меня!

Там страх, запрет,

Там Свет, там путь на век,

Человек, человек, человек!

Или калека, или падший ангел,

В жилах которого кипят столетия,

Впредь я передвигаюсь только вперёд

За счёт чужой смерти с Чёрным ветром!

По орбите в виде пыли,

В поле в виде стаи, на клинке и курке в виде стали,

Сотрясая пьедесталы,

Вверх вертикально над Землёй взлетая,

Озари мою поверхность, безупречность,

Светило!

Своей силой!

Да потом отпусти меня, как потоп,

Как последний патрон, вслед по тропам к бессильным!

Je tent is wankel en grijs in de steppe,

Je bent zelf zielig en blind, je roept: "Blind!"

Enthousiasme voor het Licht, het vuur zal het kamp van de eeuw niet verzadigen,

Ik zag wie je gebeeldhouwd heeft.

Alles is zoals hij had gepland, de stand is geen schuilplaats, een ketting,

De demon zal het vuur uitblazen en hij is nu overal.

En het is grappig voor mij, angst is mij onbekend, hij is stom,

Hij verbergt zijn gezicht onder zijn capuchon.

Vertel me, waarom ben je?

Ik zal je een stuk geven, een balk als een pad, een sleutel en de essentie van zichzelf,

Leef waar er geen problemen zijn.

Ik ben gewoon een schittering, maar de bedoeling is duidelijk voor mij,

Ik ben tenslotte hij, begrijp je, ik ben de betekenis van alles.

Hier zijn de jaren onder de daken cellen met muizen,

Ik zag binnenplaatsen in de schaduw,

Ik heb me al die dagen niet gegraven,

Er zijn schuur-vijanden, er zijn dakdieven,

Ik ben moe en alle pogingen lopen op niets uit,

Er is een scherm als je wilt, als je wilt - nee.

Oude testament, eeuwigheid bij de lunch

Verwar lichtkleur en licht niet,

Kankergeneraties - de duisternis van cellen,

Vijand van inzicht - defecte producten

Leer, met harsstam.

Degene die naar de vloeren kijkt kan niet worden geholpen,

Begrijp, begrijp, begrijp...

Kijk in mij!

Er is angst, verbod,

Er is licht, er is een pad voor een eeuw,

Mens, mens, mens!

Of een kreupele, of een gevallen engel,

In wiens aderen eeuwen koken,

Vanaf nu ga ik alleen maar vooruit

Door de dood van iemand anders met de Black Wind!

Een baan in de vorm van stof

In het veld in de vorm van een kudde, op het blad en de trekker in de vorm van staal,

Schudden met de sokkels

Verticaal boven de aarde vliegen,

Verlicht mijn oppervlak, onberispelijkheid

Licht!

Door uw kracht!

Ja, laat me dan gaan als een vloed,

Net als de laatste beschermheer, de paden volgend naar de machtelozen!