Вьюга - Ефрем Амирамов

Бьёт в лицо сумасшедшая вьюга,

И в алмаз превратилась слеза.

Мы с тобой не узнали друг друга,

Хоть и встретились взглядом глаза.

Мы с тобой не узнали друг друга,

Хоть не виделись только два дня,

Но куда эта страшная вьюга

Торопила тебя и меня?

Завтра снег будет всюду искриться,

Нетревожимый ветром зимы,

Но навряд ли уже повторится

Этот миг… и не встретимся мы,

Но навряд ли уже повторится,

Что однажды случится должно…

Так пускай вьюга завтра кружится

Ведь теперь это нам всё равно.

Ах, как холодно жить в мире этом

Одному без тепла и мечты…

И не только зимой, даже летом,

Одинокий не видит цветы…

И не только зимой, даже летом,

На душе не поют соловьи.

Всё укрыто вокруг серым цветом,

Словно пеплом сгоревшей любви.

Так при чём сумасшедшая вьюга,

Что швыряется снегом во тьму?

Мы с тобой не узнали друг друга,

Потому что уже ни к чему,

Всё пройдёт и не будет возврата,

Это всё, что смогли мы понять…

Всё, что мы потеряли когда-то,

Ни к чему нам теперь возвращать.

Een gekke sneeuwstorm slaat in het gezicht,

En een traan veranderde in een diamant.

Jij en ik herkenden elkaar niet,

Ook al ontmoetten hun ogen elkaar.

Jij en ik herkenden elkaar niet,

Hoewel we elkaar pas twee dagen niet hebben gezien,

Maar waar is deze verschrikkelijke sneeuwstorm?

Jij en ik gehaast?

Morgen zal de sneeuw overal schitteren

Ongestoord door de wind van de winter,

Maar het is onwaarschijnlijk dat dit nog een keer gebeurt

Dit moment ... en we zullen elkaar niet ontmoeten,

Maar het is onwaarschijnlijk dat dit nog een keer gebeurt

Wat zal er op een dag gebeuren...

Dus laat de sneeuwstorm morgen wervelen

Het maakt ons tenslotte niet meer uit.

Oh, wat is het koud om in deze wereld te leven

Alleen zonder warmte en dromen...

En niet alleen in de winter, ook in de zomer,

Eenzame man ziet geen bloemen...

En niet alleen in de winter, ook in de zomer,

Nachtegalen zingen niet in de ziel.

Alles is bedekt met grijs,

Als de as van verbrande liefde.

Dus wat is er met de gekke sneeuwstorm?

Wat gooit sneeuw in de duisternis?

Jij en ik herkenden elkaar niet,

Omdat het nutteloos is

Alles gaat voorbij en er zal geen terugkeer zijn,

Dat is alles wat we konden begrijpen...

Alles wat we ooit verloren hebben

Er is niets voor ons om naar terug te keren.