Tafla - Edyta Gorniak

Tafla lodu na jeziorze

W niej zamarznięte moje łzy

Jeszcze kiedyś o tej porze

W rękach trzymałeś nasze sny

To nic

Na środku świata zostawiłeś nagle mnie

To nie jest miejsce, które budzi mój lęk

Bo w chwili gdy opadam z sił

Choć oddalił się mój ląd

Odnalazłam zagubioną

Część mnie

Pamiętam dobrze tamte chwile

Gdy nie docierał do mnie świt

Kiedyś we mnie przeminiesz

Ale już dzisiaj nie boję się żyć

Na środku świata zostawiłeś nagle mnie

To nie jest miejsce, które budzi mój lęk

Bo w chwili gdy opadam z sił

Choć oddalił się mój ląd

Odnalazłam zagubioną mnie

Gdy oddali się mój ląd

Znów odnajdę zagubioną

Mnie

IJskap op het meer

Mijn tranen zijn bevroren in haar

Op een dag in deze tijd

Je hield onze dromen in jouw handen

Dat is niets

Je liet me plotseling midden in de wereld achter

Dit is niet een plek waar ik bang voor ben

Want op het moment dat ik mijn kracht verlies

Hoewel mijn land is vertrokken

Ik heb de verlorene gevonden

Deel van mij

Ik herinner me die momenten nog goed

Toen de dageraad mij niet bereikte

Op een dag zul je in mij voorbijgaan

Maar vandaag ben ik niet bang om te leven

Je liet me plotseling midden in de wereld achter

Dit is niet een plek waar ik bang voor ben

Want op het moment dat ik mijn kracht verlies

Hoewel mijn land is vertrokken

Ik vond me verloren

Als mijn land weg is

Ik zal de verlorene weer vinden

Mij