Mogę zapomnieć Ciebie - Edyta Gorniak

Nie ważne, że

Piecze mnie pod powieką kilka słów

Mniej boli to

Co nie raz już przyniosły usta burz

Nie ważne, że

Jeszcze raz moje serce mi umarło

Pamiętam dni

W których cud sprawiał, że znów zmartwychwstało

Teraz wiem

Że to, co nie zabija dziś mnie

Da mi siłę

Juz wiem

Że to, co nie zabija dziś mnie

Doda jutro sił

Mogę zapomnieć ciebie

Zapomnieć słowa i dni

Mogę zapomnieć ciebie

Choć tak trudno mi

Mogę zapomnieć ciebie

Zapomnieć słowa i dni

Mogę zapomnieć ciebie

Lepiej uwierz mi

Nie powiem ci

Jak to jest, gdy nadziei wciąż za mało

Gdy wiary brzeg miesza się z myślą

Że i tak nie warto już nic

Uwierz, że

Że to, co nie zabija dziś Cię

Da ci siłę

Przecież wiesz

Że to, co nie zabija dziś Cię

Doda jutro sił

Mogę zapomnieć ciebie…

Nigdy się nie dowiesz, co wtedy działo się

Jak za mną upadło to, co w górę los miał nieść

Nie powiem ci tych słów

Bo nie mam ich już

Uciekły z moich rąk

Spadły z moich ust

Nie są moje

Mogę zapomnieć ciebie…

Het maakt niet uit dat

Ik bak een paar woorden onder mijn ooglid

Het doet minder pijn

Wat is er meer dan eens door de monden van stormen gebracht?

Het maakt niet uit dat

Opnieuw stierf mijn hart

Ik herinner me de dagen

Waarin een wonder hem weer deed opstaan

Nu weet ik het

Dat is wat me vandaag niet doodt

Hij zal me kracht geven

ik weet het al

Dat is wat me vandaag niet doodt

Hij zal morgen kracht toevoegen

ik kan je vergeten

Vergeet woorden en dagen

ik kan je vergeten

Hoewel het zo moeilijk voor me is

ik kan je vergeten

Vergeet woorden en dagen

ik kan je vergeten

Je kunt me maar beter geloven

ik ga het je niet vertellen

Hoe is het als er nog steeds niet genoeg hoop is?

Wanneer de rand van het geloof vermengd is met de gedachte

Dat het niets meer waard is

Geloof dat

Dat is wat je vandaag niet doodt

Hij zal je kracht geven

Maar weet je

Dat is wat je vandaag niet doodt

Hij zal morgen kracht toevoegen

Ik kan je vergeten...

Je zult nooit weten wat er toen gebeurde

Zoals achter mij, wat het lot moest brengen, viel achter mij

Ik zal je deze woorden niet vertellen

Omdat ik ze niet meer heb

Ze zijn uit mijn handen ontsnapt

Ze vielen uit mijn mond

Ze zijn niet van mij

Ik kan je vergeten...