Gone - Edyta Gorniak

You pack my bags I feel already gone

I’ve had to watch your silent face moving round the house

It’s been several days, you can really shut me out

I draw up my thoughts to find a way to say

Something mending us, you shrug and then you turn away

You pack my bags I feel already gone

It’s like you pushed me with your hand and I was pointing forward

I could’ve been blindfold and I’d know where the door was

I had to step aside, I had to be perfect

I had to hold your hand anticipate and second guess

And would you wipe it out with that much distaste

Take it from your heart, the hands, the lips, the mouth, the taste

It is more than hurt I can’t communicate

What you leave me with the ache, the ache, the ache

You pack my bags I feel already gone

Like the countries that seem to shuffle into war

The way its lining up baby we’ve been here before

We never took the time for no diplomacy

How am I supposed to know what you’re not telling me

When I’m standing here with my rugged choir

You can’t hurt me now I’m holding all the wires

Calling down to you with a grateful sigh

Thank you baby, you have sent me high

You pack my bags I feel already gone

Already gone already gone

Yeah I’m gone

You pack my bags and now I’m gone

Now I’m gone…

Je pakt mijn koffers, ik voel me al weg

Ik heb je stille gezicht door het huis moeten zien bewegen

Het is al een paar dagen geleden, je kunt me echt buitensluiten

Ik stel mijn gedachten op om een ​​manier te vinden om te zeggen:

Iets dat ons verhelpt, je haalt je schouders op en draait je dan weg

Je pakt mijn koffers, ik voel me al weg

Het is alsof je me met je hand duwde en ik naar voren wees

Ik had een blinddoek kunnen zijn en ik zou weten waar de deur was

Ik moest een stap opzij doen, ik moest perfect zijn

Ik moest je hand vasthouden, anticiperen en twijfelen

En zou je het met zoveel afkeer wegvagen?

Haal het uit je hart, de handen, de lippen, de mond, de smaak

Het is meer dan pijn dat ik niet kan communiceren

Wat laat je me achter met de pijn, de pijn, de pijn

Je pakt mijn koffers, ik voel me al weg

Zoals de landen die zich in oorlog lijken te mengen

Zoals het in de rij staat, schat, we zijn hier eerder geweest

We hebben nooit de tijd genomen voor geen diplomatie

Hoe moet ik weten wat je me niet vertelt?

Als ik hier sta met mijn ruige koor

Je kunt me geen pijn doen nu ik alle draden vasthoud

Ik bel je met een dankbare zucht

Dank je schat, je hebt me hoog gestuurd

Je pakt mijn koffers, ik voel me al weg

Al weg al weg

Ja ik ben weg

Je pakt mijn koffers en nu ben ik weg

Nu ben ik weg...