Память - Дима Билан

В память о любви твоей сердце бьётся в такт.

Время мчится все быстрей, но всё не так.

Смело верил и мечтал, что всё это не уйдёт.

Я руками отпустил, а сердце ждёт.

Смело верил и мечтал, что всё это не уйдёт.

Я руками отпустил, а сердце ждёт.

И словами не сказать эту боль мою.

И не нужно больше лгать, до сих пор люблю.

В память о любви твоей — это самый чистый свет.

Я руками отпустил, а сердцем нет.

В память о любви твоей, сердце бьётся в такт.

Время мчится все быстрей, но всё не так.

Память… память… память…

Я руками отпустил, а сердце — ждёт.

Смело верил и мечтал, что все это не уйдёт.

Я руками отпустил, а сердце ждёт.

Я руками отпустил, а сердце ждёт.

Ждёт… ждёт…

Ter herinnering aan je liefde klopt je hart op het ritme.

De tijd gaat sneller en sneller, maar zo is het niet.

Ik geloofde en droomde stoutmoedig dat dit allemaal niet zou verdwijnen.

Ik laat los met mijn handen, maar mijn hart wacht.

Ik geloofde en droomde stoutmoedig dat dit allemaal niet zou verdwijnen.

Ik laat los met mijn handen, maar mijn hart wacht.

En woorden kunnen deze pijn van mij niet uitdrukken.

En je hoeft niet meer te liegen, ik hou nog steeds van je.

Ter nagedachtenis aan je liefde - dit is het puurste licht.

Ik laat los met mijn handen, maar niet met mijn hart.

Ter nagedachtenis aan je liefde klopt het hart op de beat.

De tijd gaat sneller en sneller, maar zo is het niet.

Geheugen... geheugen... geheugen...

Ik laat los met mijn handen, maar mijn hart wacht.

Ik geloofde en droomde stoutmoedig dat dit allemaal niet zou verdwijnen.

Ik laat los met mijn handen, maar mijn hart wacht.

Ik laat los met mijn handen, maar mijn hart wacht.

Wachten wachten...