На берегу неба - Дима Билан

Вот и спрятался день

Вот и вечер затих забрав мечты теплом

Кто любовь сохранит?

Если сердце молчит и, значит, всё прошло

Вдаль унесённое ветром чувство останется где-то

На берегу неба

Тихо к нему прикоснётся луч одинокого солнца

На берегу неба

А утром прольётся рассветом чувство уснувшее где-то

На берегу неба

Чтобы мы с тобой не забыли как друг друга любили

На берегу неба

Замирая в дали

Уплывает мотив любви на белых островах

Знаешь, наша мечта

Этот сон для двоих, теперь лишь грусть в твоих глазах

Вдаль унесённое ветром чувство останется где-то

На берегу неба

Тихо к нему прикоснётся луч одинокого солнца

На берегу неба

А утром прольётся рассветом чувство уснувшее где-то

На берегу неба

Чтобы мы с тобой не забыли как друг друга любили

На берегу неба

Вдаль унесённое ветром чувство останется где-то

На берегу неба

Тихо к нему прикоснётся луч одинокого солнца

На берегу неба

А утром прольётся рассветом чувство уснувшее где-то

На берегу неба

Чтобы мы с тобой не забыли как друг друга любили

На берегу неба

На берегу неба

Hier is de dag verborgen

Dus de avond kalmeerde en nam de dromen met warmte

Wie zal de liefde redden?

Als het hart stil is en daarom is alles weg

In de verte zal het gevoel dat door de wind wordt geblazen ergens blijven

Aan de kust van de hemel

Stilletjes zal een straal van een eenzame zon hem raken

Aan de kust van de hemel

En 's morgens valt het gevoel ergens in slaap

Aan de kust van de hemel

Zodat jij en ik niet vergeten hoe we van elkaar hielden

Aan de kust van de hemel

Bevriezen in de verte

Het motief van liefde drijft weg op de witte eilanden

Je kent onze droom

Deze droom is voor twee, nu alleen verdriet in je ogen

In de verte zal het gevoel dat door de wind wordt geblazen ergens blijven

Aan de kust van de hemel

Stilletjes zal een straal van een eenzame zon hem raken

Aan de kust van de hemel

En 's morgens valt het gevoel ergens in slaap

Aan de kust van de hemel

Zodat jij en ik niet vergeten hoe we van elkaar hielden

Aan de kust van de hemel

In de verte zal het gevoel dat door de wind wordt geblazen ergens blijven

Aan de kust van de hemel

Stilletjes zal een straal van een eenzame zon hem raken

Aan de kust van de hemel

En 's morgens valt het gevoel ergens in slaap

Aan de kust van de hemel

Zodat jij en ik niet vergeten hoe we van elkaar hielden

Aan de kust van de hemel

Aan de kust van de hemel