Неделимые - Дима Билан

Услышав радостную весть.

Любовь хотела новизны.

Твой образ заново воскрес.

Хочу гротеска и весны.

Твоё коралловое платье, и длинный шлейф забытых дней.

Ведут любовь мою к соблазну.

И наша страсть еще сильней.

И я беру тебя за руку.

Простив, за что простить не мог.

Кидая на спину разлуку.

Даю твоей любви урок.

Мы давно с тобою стали неделимые.

Ночи рваные, длинные.

Наши чувства до безумия ранимые.

Ночи длинные, длинные.

Мы давно с тобою стали неделимые.

Ночи рваные, длинные.

Наши чувства до безумия ранимые.

Ночи длинные, длинные опять.

Прошу тебя не прекословь.

Не говори, что ерунда.

Я верю, первая любовь.

Разрушить может города.

Вернет забытые закаты.

Уставший день, где я увяз.

Зеленый взгляд твой виноватый.

И поцелуй, не торопясь.

И я беру тебя за руку.

Простив, за что простить не мог.

Кидая на спину разлуку.

Даю твоей любви урок.

Мы давно с тобою стали неделимые.

Ночи рваные, длинные.

Наши чувства до безумия ранимые.

Ночи длинные, длинные.

Мы давно с тобою стали неделимые.

Ночи рваные, длинные.

Наши чувства до безумия ранимые.

Ночи длинные, длинные опять.

Мы давно с тобою стали неделимые...

Мы давно с тобою стали неделимые...

Мы давно с тобою стали...

Ночи рваные, длинные.

Наши чувства до безумия ранимые.

Ночи длинные, длинные.

Мы давно с тобою стали неделимые.

Ночи рваные, длинные.

Наши чувства до безумия ранимые.

Ночи длинные, длинные опять.

Het goede nieuws horen.

Liefde wilde nieuwigheid.

Je afbeelding is weer tot leven gewekt.

Ik wil het groteske en de lente.

Je koraaljurk en een lange trein van vergeten dagen.

Leid mijn liefde tot verleiding.

En onze passie is nog sterker.

En ik pak je hand.

Ik vergaf, waarvoor ik niet kon vergeven.

Scheiding op de rug gooien.

Ik geef je liefde een les.

We zijn al lang ondeelbaar met jou.

De nachten zijn verscheurd, lang.

Onze gevoelens zijn waanzinnig kwetsbaar.

De nachten zijn lang, lang.

We zijn al lang ondeelbaar met jou.

De nachten zijn verscheurd, lang.

Onze gevoelens zijn waanzinnig kwetsbaar.

De nachten zijn lang, weer lang.

Ik smeek je om geen ruzie te maken.

Zeg niet dat het onzin is.

Ik geloof de eerste liefde.

Kan steden vernietigen.

Breng vergeten zonsondergangen terug.

Vermoeide dag waar ik vast kwam te zitten.

Je groene blik is schuldig.

En kus zonder haast.

En ik pak je hand.

Ik vergaf, waarvoor ik niet kon vergeven.

Scheiding op de rug gooien.

Ik geef je liefde een les.

We zijn al lang ondeelbaar met jou.

De nachten zijn verscheurd, lang.

Onze gevoelens zijn waanzinnig kwetsbaar.

De nachten zijn lang, lang.

We zijn al lang ondeelbaar met jou.

De nachten zijn verscheurd, lang.

Onze gevoelens zijn waanzinnig kwetsbaar.

De nachten zijn lang, weer lang.

We zijn al lang ondeelbaar met jou...

We zijn al lang ondeelbaar met jou...

We zijn al heel lang bij je...

De nachten zijn verscheurd, lang.

Onze gevoelens zijn waanzinnig kwetsbaar.

De nachten zijn lang, lang.

We zijn al lang ondeelbaar met jou.

De nachten zijn verscheurd, lang.

Onze gevoelens zijn waanzinnig kwetsbaar.

De nachten zijn lang, weer lang.