Lautenspieler - Die Irrlichter

Vor dem Brunnen stand die Maid

Tief in den Traum versunken

Noch vor allzukurzer Zeit

Wär´ ihr Herz wohl leicht ertrunken

In dem Brunnen seiner Blicke

Strahlend, wie des Mondes Schein

Und mit leichtestem Geschicke

Nannt´ das Herz der Maid er sein

Lautenspieler, sing mein Lied

Verzeih mir, wenn ich weine

Und doch weinen werd ich nit

Falls eines Tages Du verlernst die Melodie

Werd ich sie einsam summen

Denn vergessen werd ich nie

Zur frühsten Stund des Abends schon

Zupfte er leise Sait´ für Sait´

Für den bunten Blumenlohn

Vor dem Fenster seiner Maid

Als die Lieder die Maid riefen

Wartete sie jede Nacht

Als die Eltern endlich schliefen

Hat sie sich dann aufgemacht

Lautenspieler, sing mein Lied

Verzeih mir, wenn ich weine

Und doch weinen werd ich nit

Falls eines Tages Du verlernst die Melodie

Werd ich sie einsam summen

Denn vergessen werd ich nie

Als der Sommer dem Wind des Herbstes wich

Da packte er die Laute

Und ließ seine Maid im Stich

Noch als sie dem Lied vertraute

Doch dem Spielmann traue nicht

Denn ist des Liedes Klang vorbei

Ist er mit deinem Herz entwischt

Und dir bleibt nur die Melodey

Het dienstmeisje stond voor de put

Diep verdwaald in de droom

Niet zo lang geleden

Zou haar hart gemakkelijk zijn verdronken?

In de put van zijn uiterlijk

Stralend als het maanlicht

En met de lichtste vaardigheden

Noemde het hart van de meid die hij is

Luitspeler, zing mijn lied

Vergeef me als ik huil

En toch zal ik niet huilen

Als je op een dag de melodie vergeet

Ik zal ze eenzaam neuriën

Omdat ik het nooit zal vergeten

Al op het vroegste uur van de avond

Hij plukte zachtjes 'snaar' voor 'snaar'

Voor de kleurrijke bloemenbeloning

Buiten het raam van zijn dienstmeisje

Toen de liedjes het meisje noemden

Elke nacht op haar gewacht

Toen de ouders eindelijk sliepen

Toen stond ze op

Luitspeler, zing mijn lied

Vergeef me als ik huil

En toch zal ik niet huilen

Als je op een dag de melodie vergeet

Ik zal ze eenzaam neuriën

Omdat ik het nooit zal vergeten

Terwijl de zomer plaats maakte voor de wind van de herfst

Toen pakte hij de luit

En verliet zijn meisje

Zelfs toen ze het liedje vertrouwde

Maar vertrouw de minstreel niet

Omdat het geluid van het nummer voorbij is

Is hij ontsnapt met jouw hart?

En alles wat je nog hebt is de melodie