For Island Fires and Family - Dermot Kennedy

How it must feel to be a bird

Roamin' lonely oversea air

How it must feel to be a bird

London, Paris, underneath

And I’ll wait on my own

(Ooh, hmm, ooh)

And I couldn’t tell you enough that I’m sorry

And no, you couldn’t tell me enough that you love me

But she’s bringin' the moon and stars to me

Damn permanent reverie

And even though this life, this love is brief

I’ve got some people who carry me

Wasn’t it love as soon as we knew each other properly?

Livin' 'bout half right 'til a certain person got to me

Nothin' is secret, everythin’s sacred, how it ought to be

Under the moonlight on a clear night

On rooftops is where I want to be

Sometimes I’m like a child, that’s somethin' I can’t release

Dreams of her comin' home, sweet home

And I’m tellin' you, home is so sweet

Said you reminded me of the summertime, and I still mean that

In a full room, I’m the only one she’s smilin' at

So wouldn’t you let me know if you were thinkin' less of me?

That’s what she asked me

What was promised, what we both agreed

But truthfully, if you ever go

You’ll drop me straight to Hell, the 7th circle

And I was talkin' with you earlier

We were open and vulnerable, it was wonderful

I, I used to dream that you would talk to me

I used to dream that you would talk to me

And I couldn’t tell you enough that I’m sorry

And no, you couldn’t tell me enough that you love me

But she’s bringin' the moon and stars to me

Damn permanent reverie

And even though this life, this love is brief

I’ve got some people who carry me

You know that feelin' when you think your heart is gonna come right out through

your shirt?

Get it a couple times a year

But I’ve been gettin' it more often with her

Now when I’m face to face with Death, I’ll grab his throat

And ask him, «How does it hurt?»

Up in those golden moments, growin' old too quickly

Was he thinkin' of her?

But she’s bringin' the moon and stars to me

Damn permanent reverie

And even though this life, this love is brief

I’ve got some people who carry me

Hoe het moet voelen om een ​​vogel te zijn

Roamin' eenzame overzeese lucht

Hoe het moet voelen om een ​​vogel te zijn

Londen, Parijs, eronder

En ik zal alleen op mezelf wachten

(Oeh, hm, oeh)

En ik kan je niet genoeg vertellen dat het me spijt

En nee, je kon me niet genoeg vertellen dat je van me houdt

Maar ze brengt de maan en de sterren naar mij

Verdomme permanente mijmering

En ook al is dit leven, deze liefde kort

Ik heb een paar mensen die me dragen

Was het geen liefde zodra we elkaar goed kenden?

Livin' 'bout half right 'til een bepaald persoon kreeg om me

Niets is geheim, alles is heilig, hoe het zou moeten zijn

Onder het maanlicht op een heldere nacht

Op daken is waar ik wil zijn

Soms ben ik als een kind, dat is iets wat ik niet kan loslaten

Dromen van haar komst naar huis, lief huis

En ik zeg je, thuis is zo lief

Zei dat je me aan de zomer deed denken, en dat meen ik nog steeds

In een volle kamer ben ik de enige naar wie ze lacht

Dus zou je het me niet laten weten als je minder aan me dacht?

Dat is wat ze me vroeg

Wat was beloofd, wat we allebei waren overeengekomen

Maar eerlijk gezegd, als je ooit gaat

Je brengt me rechtstreeks naar de hel, de zevende cirkel

En ik had het eerder met je

We waren open en kwetsbaar, het was geweldig

Ik, ik droomde dat je met me zou praten

Ik droomde dat je met me zou praten

En ik kan je niet genoeg vertellen dat het me spijt

En nee, je kon me niet genoeg vertellen dat je van me houdt

Maar ze brengt de maan en de sterren naar mij

Verdomme permanente mijmering

En ook al is dit leven, deze liefde kort

Ik heb een paar mensen die me dragen

Ken je dat gevoel als je denkt dat je hart er helemaal doorheen komt

Jouw shirt?

Krijg het een paar keer per jaar

Maar ik heb het vaker met haar gehad

Als ik nu oog in oog sta met de Dood, grijp ik zijn keel vast

En vraag hem: "Hoe doet het pijn?"

Op in die gouden momenten, te snel oud worden

Dacht hij aan haar?

Maar ze brengt de maan en de sterren naar mij

Verdomme permanente mijmering

En ook al is dit leven, deze liefde kort

Ik heb een paar mensen die me dragen