An Evening I Will Not Forget - Dermot Kennedy

When love was found,

I kept my hope just like I’d hoped to,

Then sang to the sea for feelings deep blue.

Coming down,

We’ve had problems that we’ve grown through,

But I bet you dream of what you could do.

At seventeen I was alright,

Was like nothing I could feel inside,

And wishing you were here tonight,

Is like holding on.

But I still get to see your face, right?

And that’s like nothing they can take, right?

So there won’t be no feeling in the firelight,

Hoping this will be right,

Time to show your worth child.

I remember when her heart broke over stubborn shit,

That’s no way to be living kid,

The angel of death is ruthless.

And I’m always thinking summertime with the bikes out,

Pushing our luck getting wiped out,

Days with nothing but laughing loud.

Underneath my coat you tap my shoulder, hold my hand,

Nights with nothing but dark in there,

You can be my armour then.

Island smiles and cardigans,

The nights that we’ve been drinking in,

We’re here to help you kill all of this hurt that you’ve been harbouring.

Confessions should be better planned,

Alone, that night, I’m surely damned,

Run away, I’ll understand.

What’s important is this evening I will not forget,

Purple, blue, orange, red,

These colours of feeling, give me love, I’ll put my heart in it.

I think about it all the time,

The lights went out, you were fine,

You kinda struggle not to shine.

I still love you though, I still love you though, I still love you always.

So hold me when I´m home, keep the evenings long

Crack and break and part ways.

I still love you though, I still love you though, I still love you always.

So hold me when I´m home, keep the evenings long

Crack and break and part ways.

And I wonder if I can let it down.

It´s for real, it´s for real.

It´s for real, it´s for real.

Toen liefde werd gevonden,

Ik hield mijn hoop zoals ik had gehoopt,

Dan zong voor de zee voor gevoelens diepblauw.

Naar beneden komen,

We hebben problemen gehad waar we doorheen zijn gegroeid,

Maar ik wed dat je droomt van wat je zou kunnen doen.

Op mijn zeventiende was ik in orde,

Was als niets dat ik van binnen kon voelen,

En wensend dat je hier vanavond was,

Is als vasthouden.

Maar ik kan nog steeds je gezicht zien, toch?

En dat is als niets dat ze kunnen nemen, toch?

Dus er zal geen gevoel zijn in het vuur,

In de hoop dat dit klopt,

Tijd om je kind te laten zien dat je waard bent.

Ik herinner me dat haar hart brak over koppige shit,

Dat is geen manier om een ​​levend kind te zijn,

De engel des doods is meedogenloos.

En ik denk altijd aan de zomer met de fietsen uit,

Ons geluk duwen om weggevaagd te worden,

Dagen met niets anders dan hard lachen.

Onder mijn jas tik je op mijn schouder, houd mijn hand vast,

Nachten met niets dan donker daarbinnen,

Dan kun je mijn wapenrusting zijn.

Eilandglimlachen en vesten,

De nachten waarin we hebben gedronken,

We zijn hier om je te helpen al deze pijn te doden die je hebt gekoesterd.

Bekentenissen moeten beter worden gepland,

Alleen, die nacht, ben ik zeker verdoemd,

Ren weg, ik zal het begrijpen.

Wat belangrijk is, is dat ik deze avond niet zal vergeten,

Paars, blauw, oranje, rood,

Deze kleuren van gevoel, geef me liefde, ik zal er mijn hart in leggen.

Ik denk er de hele tijd aan,

De lichten gingen uit, je was in orde,

Je hebt een beetje moeite om niet te schitteren.

Ik hou nog steeds van je, ik hou nog steeds van je, ik hou nog steeds altijd van je.

Dus houd me vast als ik thuis ben, houd de avonden lang

Barst en breek en scheiden wegen.

Ik hou nog steeds van je, ik hou nog steeds van je, ik hou nog steeds altijd van je.

Dus houd me vast als ik thuis ben, houd de avonden lang

Barst en breek en scheiden wegen.

En ik vraag me af of ik het kan laten liggen.

Het is echt, het is echt.

Het is echt, het is echt.