Вселенная - Денис RiDer

Подгрузило, снова под вечер опять в стенах дома я.

Лютый холод, ты мне теперь знакомая.

Внутри голод, где твои чувства?

В сердце уколотый, говорят отпустит.

И я себя никак не лечу,

Оборвала все стимуляторы чувств.

И ты позже поймешь, что ты потеряла —

Это любовь в сердце, а не под одеялом.

Сломай, всё на части

Снова, мой мир парализован.

Винить себя ни в чем не вздумай.

Ведь это ты кем-то другим заболела.

Ты казалась пушистой и белой.

Ты играла каждый день мне на нервах,

А я, всё так же остаюсь тебе верным.

Припев:

Твои глазам не смотрят на меня, боль мгновенная.

Вернись назад, ведь без твоих планет, мы не Вселенная.

Твои глазам не смотрят на меня, боль мгновенная.

Вернись назад, ведь без твоих планет, мы не Вселенная.

Не выбился из сил ещё.

Надежда мне на сердце мою рану зашьёт.

А тебе хорошо сейчас, — ты, как я не любила.

Твои чувства завяли, в меня вогнала вилы.

Будь со мной.

Я докажу, как ты мне нужна,

Тобой одной брежу я.

Мир пустой, если нет на двоих тепла,

Ты сердце мне вырвала.

А я без устали у Бога просил,

Чтобы нам двоим прощать хватало сил.

И я приму тебя обратно, — в свой разрушенный мир назад.

Верни свои глаза.

Припев:

Твои глазам не смотрят на меня, боль мгновенная.

Вернись назад, ведь без твоих планет, мы не Вселенная.

Твои глазам не смотрят на меня, боль мгновенная.

Вернись назад, ведь без твоих планет, мы не Вселенная.

Ik laadde het, weer 's avonds was ik weer in de muren van het huis.

Hevig koud, je komt me nu bekend voor.

Honger van binnen, waar zijn je gevoelens?

In het hart geprikt, zeggen ze, laat los.

En ik genees mezelf niet

Sluit alle prikkels van de zintuigen af.

En later zul je begrijpen wat je hebt verloren -

Dit is liefde in het hart, niet onder de dekens.

Breek het allemaal uit elkaar

Nogmaals, mijn wereld is verlamd.

Geef jezelf nergens de schuld van.

Per slot van rekening was jij het die samen met iemand anders ziek werd.

Je leek donzig en wit.

Je speelde elke dag op mijn zenuwen,

En ik blijf je nog steeds trouw.

Refrein:

Je ogen kijken me niet aan, de pijn is onmiddellijk.

Kom terug, want zonder jullie planeten zijn wij niet het Universum.

Je ogen kijken me niet aan, de pijn is onmiddellijk.

Kom terug, want zonder jullie planeten zijn wij niet het Universum.

Nog niet uitgeput.

Hoop in mijn hart zal mijn wond dichtnaaien.

En je voelt je nu goed - jij, hoe ik niet liefhad.

Je gevoelens verdorden, een hooivork reed in mij.

Blijf bij mij.

Ik zal bewijzen hoeveel ik je nodig heb

Ik heb waanvoorstellingen met jou alleen.

De wereld is leeg, als er geen warmte is voor twee,

Je scheurde mijn hart eruit.

En ik vroeg God onvermoeibaar,

Voor ons twee om genoeg kracht te vergeven.

En ik zal je terugbrengen naar mijn verwoeste wereld terug.

Krijg je ogen terug.

Refrein:

Je ogen kijken me niet aan, de pijn is onmiddellijk.

Kom terug, want zonder jullie planeten zijn wij niet het Universum.

Je ogen kijken me niet aan, de pijn is onmiddellijk.

Kom terug, want zonder jullie planeten zijn wij niet het Universum.