Брак - KARTASHOW, Денис RiDer

Ровно три года, утихла как моя тревога,

Мне надоело так просить любви у Бога.

Будто бы недотрога, но в итоге раскинула ноги,

Чтоб войти в тебя не нужен пароль и логин.

Пара многим наша казалась эталоном,

Уже не твой принц, хоть и тобою коронован.

Не мог остановиться: синька, дым, шмаль,

Я тоже буду изменять всем, как ты, шв*ль.

И мне не жаль, просто остался осадок,

От другого рожай и мой сын не чадо от стада.

Слава Богу, я прошел эти круги ада,

Теперь счастье поискать тебе с другим надо.

Я так хотел построить нам свой Тадж Махал

И молил Бога, чтоб с тобой свой путь прошагал.

Теперь чужие и не спросить: «Как дела?»,

Мы не были женаты, но любовь наша с браком была.

Припев:

Зачем любить так бешено?

Ты смогла изменить, режешь без ножа.

Оставь меня в этом городе среди других глаз,

Твоя вина в том, что больше нет нас.

А я то справлюсь, у меня свободных минут нет,

Чтобы скучать, тоска меня минует.

Жить одному мне теперь, смогу.

Бред.

Я не люблю уже, но что-то внутри ревнует к тебе.

Это не я, это вряд ли я,

Только дурак может скучать по неприятным дням.

А я тип не из таких, типа крутой, сильный,

Типа смог расстаться и без дыры в грудной пластине.

Но нет, там пустота: болящая, жгущая,

Только от боли чувствуешь по-настоящему душу.

И понимаешь, что лучше бы я послал ее, но

Что-то во мне ее оставило.

И зря теперь в башке новый таракан,

Знаю имя его, но выгнать не знаю как.

Ну, на х*ра ты изменяла за глаза, собака?

И не женщина.

Ты товар, что оказался с браком.

Я не справлюсь.

Зачем я вру всем?

С каждой мыслью о тебе мне только грустно.

Ревность меня убивает, я не борюсь с ней.

На меня давит груз дней тех, я трус ведь.

Я не из тех, кто на колени тебя пустит,

Ты выбрала другого, ну, и будь с ним.

Такой же неверной, какой ты была ко мне,

Ты животное с браком.

Он твой браконьер.

Припев:

Зачем любить так бешено?

Ты смогла изменить, режешь без ножа.

Оставь меня в этом городе среди других глаз,

Твоя вина в том, что больше нет нас.

Precies drie jaar, verdwenen als mijn angst,

Ik ben het zat om God zo om liefde te vragen.

Alsof ze gevoelig was, maar uiteindelijk spreidde ze haar benen,

Om binnen te komen heeft u geen wachtwoord en login nodig.

Ons koppel leek voor velen de standaard,

Niet langer je prins, hoewel door jou gekroond.

Ik kon niet stoppen: blauw, rook, schmal,

Ik zal ook iedereen bedriegen, zoals jij, sh*t.

En het spijt me niet, ik heb gewoon een residu achtergelaten,

Geef het leven aan een ander, en mijn zoon is geen kind van de kudde.

Godzijdank ging ik door deze cirkels van de hel,

Nu moet je geluk zoeken met iemand anders.

Ik wilde zo graag onze Taj Mahal voor ons bouwen

En hij bad tot God om zijn pad met jou te bewandelen.

Nu vragen vreemden niet: "Hoe gaat het?",

We waren niet getrouwd, maar onze liefde lag bij het huwelijk.

Refrein:

Waarom zo waanzinnig liefhebben?

Je kon veranderen, je sneed zonder mes.

Laat me onder andere in deze stad achter

Het is jouw schuld dat we er niet meer zijn.

En ik kan het aan, ik heb geen vrije minuten,

Vervelen, verlangen gaat aan me voorbij.

Nu kan ik alleen wonen.

Raaskallen.

Ik hou niet meer van je, maar iets van binnen is jaloers op je.

Ik ben het niet, ik ben het nauwelijks

Alleen een dwaas kan slechte dagen missen.

En ik ben niet een van die types, zoals cool, sterk,

Hij kon bijvoorbeeld scheiden zonder een gat in de borstplaat.

Maar nee, er is leegte: pijn, brandend,

Alleen vanuit pijn voel je de ziel echt.

En je begrijpt dat het beter zou zijn als ik haar zou sturen, maar

Iets in mij heeft haar verlaten.

En tevergeefs nu is er een nieuwe kakkerlak in het hoofd,

Ik weet zijn naam, maar ik weet niet hoe ik hem eruit moet gooien.

Wat heb je verdomme achter je rug om bedrogen, hond?

En geen vrouw.

Je bent een product dat eindigde met een huwelijk.

Ik kan het niet.

Waarom lieg ik tegen iedereen?

Bij elke gedachte aan jou voel ik me alleen maar verdrietig.

Jaloezie maakt me kapot, ik vecht er niet tegen.

De last van die tijd drukt op me, ik ben tenslotte een lafaard.

Ik ben niet iemand die je laat knielen,

Je koos een ander, nou, wees bij hem.

Net zo ontrouw als jij mij was,

Je bent een dier met een huwelijk.

Hij is je stroper.

Refrein:

Waarom zo waanzinnig liefhebben?

Je kon veranderen, je sneed zonder mes.

Laat me onder andere in deze stad achter

Het is jouw schuld dat we er niet meer zijn.