The Ocean (Interlude) - Deca

Beneath the ocean

There is still a vast, unexplored frontier

(Voice 1)

Okay, I was, um, climbing a mountain

And I started falling…

(Voice 2)

And falling and falling

And it’s like everything becomes black

I thought: I’m going to die

I’m, I’m dying

This is the end

And I let go

And I hit the Ocean

I used to have this recurring dream

I’d be in a place

Where it was like a maze to get out of

But there were no walls

Like I was struggling to get out of a

Fucking, space

I’m in a prison

It’s a circular room

I’ve been transferred from somewhere

And I don’t have any memory of?

I’m introduced to this room by some kind of mental health professional,

scientist or something

And it’s very elaborate

With technology that I don’t understand

And I don’t know what these machines do

There was this house

And it was lined with these strange, green figures

They were like little aliens or little monsters

And I started walking into the house

And I was really afraid, uh

And I didn’t know why I was so afraid

I grabbed the knob on the door

I opened up the door

And I realised that I was walking into my own mind

And then I woke up

Onder de oceaan

Er is nog steeds een enorme, onontgonnen grens

(stem 1)

Oké, ik was een berg aan het beklimmen

En ik begon te vallen...

(stem 2)

En vallen en vallen

En het is alsof alles zwart wordt

Ik dacht: ik ga dood

Ik ben, ik ga dood

Dit is het einde

En ik liet los

En ik raak de oceaan

Ik had deze terugkerende droom

Ik zou op een plaats zijn

Waar het was als een doolhof om uit te komen

Maar er waren geen muren

Alsof ik moeite had om uit een

Neuken, ruimte

Ik zit in een gevangenis

Het is een ronde kamer

Ik ben ergens vandaan overgeplaatst

En ik heb geen herinnering aan?

Ik ben in deze kamer geïntroduceerd door een of andere geestelijke gezondheidsprofessional,

wetenschapper of zoiets

En het is erg uitgebreid

Met technologie die ik niet begrijp

En ik weet niet wat deze machines doen

Er was dit huis

En het was bekleed met deze vreemde, groene figuren

Ze waren net kleine buitenaardse wezens of kleine monsters

En ik begon het huis in te lopen

En ik was echt bang, uh

En ik wist niet waarom ik zo bang was

Ik greep de knop op de deur

Ik deed de deur open

En ik realiseerde me dat ik in mijn eigen geest liep

En toen werd ik wakker