The Gift - David Myles

I wasn’t going home that particular

December

It was snowing outside and I remember seeing a man on the side of the road

He was tall and thin

And looked a lot like me

But with a tattered coat and ripped up jeans

He had lost his way and he had no home

He said «I was a man of fortune and fame

Everywhere I went they knew my name

I had everything I thought a man could ever need

But every Christmas season there’d be another reason

That I’d have to tell my friends that I wasn’t gonna see em

For another year or til things slowed down

Well they never slowed down

They only sped up

And eventually my family and friends got fed up

And I was all alone when I started to fall

Well I fell so hard, I fell so fast

They say the higher you go, the bigger the crash

Like a tree in the woods, no one heard a sound"

Then he got real quite and started shuffling through his coat

Then he looked back at me and said here is a note

That I want you to read this time each year

Well I started to shake

Cause I was startled to see

That the note I was reading was written by me

When I looked again he had disappeared

And it said:

Home ain’t home without your family

Christmas ain’t Christmas without your friends

Love ain’t something that you find beneath the tree

But it is the gift in the end

Ik ging niet zo specifiek naar huis

December

Het sneeuwde buiten en ik herinner me dat ik een man langs de kant van de weg zag staan

Hij was lang en dun

En leek veel op mij

Maar met een gescheurde jas en een gescheurde spijkerbroek

Hij was de weg kwijt en hij had geen huis

Hij zei: "Ik was een man van fortuin en roem"

Overal waar ik ging, wisten ze mijn naam

Ik had alles wat ik dacht dat een man ooit nodig zou kunnen hebben

Maar elke kerstperiode is er een andere reden

Dat ik mijn vrienden zou moeten vertellen dat ik ze niet zou zien

Voor nog een jaar of tot het langzamer gaat

Nou, ze zijn nooit vertraagd

Ze versnelden alleen

En uiteindelijk waren mijn familie en vrienden het zat

En ik was helemaal alleen toen ik begon te vallen

Nou, ik viel zo hard, ik viel zo snel

Ze zeggen dat hoe hoger je gaat, hoe groter de crash

Als een boom in het bos hoorde niemand een geluid"

Toen werd hij heel rustig en begon door zijn jas te schuiven

Toen keek hij me weer aan en zei: hier is een briefje

Die ik wil dat je elk jaar om deze tijd leest

Nou, ik begon te trillen

Omdat ik geschrokken was om te zien

Dat het briefje dat ik aan het lezen was door mij is geschreven

Toen ik nog eens keek, was hij verdwenen

En er stond:

Thuis is geen thuis zonder je familie

Kerst is geen kerst zonder je vrienden

Liefde is niet iets dat je onder de boom vindt

Maar het is uiteindelijk het geschenk