De bonne guerre - David Myles

Chaque fois que tu ouvres la porte

Tu captes les regards

D’un battement de cils tu les transportes

Au bout de ta guitare

Chaque fois que tu ouvres la bouche

T’as les mots qui charment

Ils déroutent jusqu’au plus farouche

Ta voix les désarme

Des jours ça m’rend fou

Fier ou jaloux

Que tu sois le premier partout

Le temps le temps le temps a passé

Toujours les mêmes, crois-tu qu’on saurait changer?

De bonne guerre je peux enfin t’avouer

Je te laissais gagner

Pour toutes les belles filles qui t’ont aimé

J’ai eu leur amitié

Et pour tous les secrets qu’elles m’ont confié

Tu les as fait danser

Mais regarde aujourd’hui qui ne fait plus

Partie du décor?

Là où ma poésie a survécu

La tienne est mise à mort

Des jours ça m’rend fou

Fier ou jaloux

Que tu sois le premier partout

Le temps le temps le temps a passé

Toujours les mêmes, crois-tu qu’on saurait changer?

De bonne guerre je peux enfin t’avouer Je te laissais gagner

Elke keer dat je de deur opent

Je springt in het oog

Met een oogwenk vervoer je ze

Aan het einde van je gitaar

Elke keer als je je mond opendoet

Jij hebt de woorden die charmeren

Ze verwarren zelfs de felste

Je stem ontwapent ze

Op sommige dagen word ik er gek van

Trots of jaloers

Moge je overal de eerste zijn

De tijd de tijd de tijd is verstreken

Altijd hetzelfde, denk je dat we kunnen veranderen?

Van goede oorlog kan ik je eindelijk bekennen

ik liet je winnen

Voor alle mooie meiden die van je hielden

Ik had hun vriendschap

En voor alle geheimen die ze me vertelden

Je liet ze dansen

Maar kijk vandaag eens wie dat niet meer doet

Onderdeel van de inrichting?

Waar mijn poëzie heeft overleefd

De jouwe wordt ter dood gebracht

Op sommige dagen word ik er gek van

Trots of jaloers

Moge je overal de eerste zijn

De tijd de tijd de tijd is verstreken

Altijd hetzelfde, denk je dat we kunnen veranderen?

Eerlijk genoeg kan ik je eindelijk vertellen dat ik je heb laten winnen