Still She Knows - Dave's True Story, Kelly Flint, David Cantor

There’s a tune by Bach

Running through her head

There’s a half moon clock

Frozen by the bed

It just needs a spring or two

There’s a knot in time

That she can’t undo

Still she knows she hasn’t lost you

There’s a telephone

From the Hotel Pontchartrain

There’s a piece of bone

On a fourteen carat chain

From a boy that she once knew

And her mother’s eyes

Which she wears like new

Still she knows that she hasn’t lost you

Still she knows…

Still sh knows…

Still she knows…

Like a work of art

That she did not plan

Lik the human heart

Beating in her hand

Such a dazzling shade of blue

There’s a life she’s lived

That she can’t undo

Still she knows that she hasn’t lost you

Still she knows that she hasn’t lost you

Er is een deuntje van Bach

Door haar hoofd rennen

Er is een halve maan klok

Bevroren bij het bed

Het heeft gewoon een lente of twee nodig

Er zit een knoop in de tijd

Dat kan ze niet ongedaan maken

Toch weet ze dat ze je niet kwijt is

Er is een telefoon

Vanuit het Hotel Pontchartrain

Er is een stuk bot

Op een ketting van veertien karaat

Van een jongen die ze ooit kende

En de ogen van haar moeder

Die ze draagt ​​als nieuw

Toch weet ze dat ze je niet is kwijtgeraakt

Toch weet ze...

Ze weet nog steeds...

Toch weet ze...

Als een kunstwerk

Dat ze niet van plan was

Zoals het menselijk hart

In haar hand slaan

Zo'n oogverblindende tint blauw

Er is een leven dat ze heeft geleefd

Dat kan ze niet ongedaan maken

Toch weet ze dat ze je niet is kwijtgeraakt

Toch weet ze dat ze je niet is kwijtgeraakt