The Hudson - Dar Williams

If we’re lucky we feel our lives

Know when the next scene arrives

So often we start in the middle and work our way out

We go to some grey sky diner for eggs and toast

New York Times or the New York Post

Then we take a ride through the valley of the shadow of death

But even for us New Yorkers, there’s a time in every day

The river takes our breath away

And the Hudson, it holds the life

We thought we did it on our own

The river roads collect the tolls

For the passage of our souls

Through silence, over woods, through flowers and snow

And past the George Washington Bridge

Down from the trails of Breakneck Ridge

The river’s ancient path is sacred and slow

And as it swings through Harlem

It’s every shade of blue

Into the city of the new brand new

And the Hudson, it holds the life

We thought we did it on our own

I thought I had no sense of place or past

Time was too slow, but then too fast

The river takes us home at last

Where and when does the memory take hold

Mountain range in the Autumn cold

And I thought West Point was Camelot in the spring

If you’re lucky you’ll find something that reflects you

Helps you feel your life protects you

Cradles you and connects you to everything

This whole life I remember as they begged them to itself

Never turn me into someone else

And the Hudson, it holds the life

We thought we did it on our own

And the Hudson, holds the life

We thought we did it on our own

Als we geluk hebben, voelen we ons leven

Weet wanneer de volgende scène arriveert

Dus vaak beginnen we in het midden en werken we naar buiten

We gaan naar een grijze luchtrestaurant voor eieren en toast

New York Times of de New York Post

Dan maken we een ritje door de vallei van de schaduw des doods

Maar zelfs voor ons New Yorkers is er een tijd in elke dag

De rivier beneemt ons de adem

En de Hudson, hij houdt het leven vast

We dachten dat we het alleen deden

De rivierwegen innen de tol

Voor de passage van onze zielen

Door stilte, over bossen, door bloemen en sneeuw

En voorbij de George Washington Bridge

Van de paden van Breakneck Ridge

Het oude pad van de rivier is heilig en traag

En terwijl het door Harlem slingert

Het is elke tint blauw

In de stad van het nieuwe gloednieuwe

En de Hudson, hij houdt het leven vast

We dachten dat we het alleen deden

Ik dacht dat ik geen idee had van plaats of verleden

De tijd was te langzaam, maar toen te snel

De rivier brengt ons eindelijk naar huis

Waar en wanneer vindt de herinnering plaats?

Bergketen in de herfstkou

En ik dacht dat West Point in de lente Camelot was

Als je geluk hebt, vind je iets dat bij je past

Helpt je te voelen dat je leven je beschermt

Wieg je en verbindt je met alles

Dit hele leven herinner ik me zoals ze hen smeekten om zichzelf

Verander me nooit in iemand anders

En de Hudson, hij houdt het leven vast

We dachten dat we het alleen deden

En de Hudson, houdt het leven vast

We dachten dat we het alleen deden