Un inconnu - Daniel Boucher

Même si en moi sommeille

Un écœurant d’la pire espèce

Aux dires adroits de certaines gens

Pour qui j’récite la messe

Les psaumes, les commandements

Les commentaires cinglants

Les choses qu’on pense tout bas

Mais qu’y faut pas dire publiquement

Parce que font vraies

Parce que font mal

Parce que défont nos plans

Même si en moi sommeille

D’la pire espèce un écœurant

Selon certains pour qui j’parle trop souvent

Trop fort pis trop clairement

Trop fort pis trop longtemps

M’as continuer

Jusqu’au jour où j’verrai qu’on comprend

Qu’en moi sommeille

Quelqu’un d’ben différent

Un inconnu

Un pas pareil

Était venu

Sans trop savoir

Savoir quoi faire

Sans avoir sui

Su comment faire

Pour partager

Son bon vouloir

Partira-t-il

Le jour venu

Sans qu’on l’ait vu?

Vu toutte l’amour

Que donner nous

Il eut voulu

Vu toutte l’amour

Que donner nous

Il eut voulu

Vu toutte l’amour

Que donner nous

Il eut voulu

Il eut voulu, voulu, voulu, voulu…

Ook al slaapt in mij

Een walgelijke van de ergste soort

Volgens bepaalde mensen

Voor wie ik de mis opdraag

De psalmen, de geboden

De vernietigende opmerkingen

De dingen waar we aan denken

Maar wat niet in het openbaar te zeggen?

Omdat ze waar zijn

omdat het pijn doet

Want maak onze plannen ongedaan

Ook al slaapt in mij

Van de ergste soort, een walgelijke

Volgens sommigen voor wie ik te vaak spreek

te luid en te duidelijk

te sterk en te lang

heeft me op gang gebracht

Tot de dag dat ik zie dat we het begrijpen

Dat in mij slaapt

Iemand heel anders

Een vreemde

Een niet hetzelfde

Was gekomen

Zonder echt te weten

weten wat te doen

Zonder te hebben gevolgd

Wist hoe te doen

Delen

Zijn goede wil

Zal hij vertrekken?

De dag komt

Zonder het te zien?

Alle liefde gezien

wat moet je ons geven?

Hij zou gewild hebben

Alle liefde gezien

wat moet je ons geven?

Hij zou gewild hebben

Alle liefde gezien

wat moet je ons geven?

Hij zou gewild hebben

Hij wilde, wilde, wilde, wilde...