Le pied par terre - Daniel Balavoine

Je vivais tout seul

J’avais tout mon temps

L'été, je m’en allais à l’océan

Pour quand je serai vieux

Mourir décemment

L’hiver, je travaillais pour de l’argent

Les yeux fermés, paradis du vent

Je rêvais en l’air

Le matin dans tous les journaux

Au ciseau, je changeais les nouvelles

Et c'était beau

Mais aujourd’hui

Le pied par terre

Je vois tout autrement

Je parle et je me perds

Ici c’est beaucoup trop grand

Je ne pourrais jamais

Revenir en arrière

Je voudrais me cacher

Je ne suis pas bien méchant

Le pied par terre

Je vois tout autrement

Je parle et je me perds

Ici c’est beaucoup trop grand

Je ne pourrais jamais

Revenir en arrière

Je voudrais me cacher

Je ne suis pas encore méchant

J'étais bien parti

J’avais pas d’amis

Pourtant, les gens de partout m’aimaient

Je criais souvent

Sans savoir vraiment

Enfin, tout ça n'était pas important

J’ai recherché, le chemin d’en haut

Il n’existait pas

Les journaux annonçaient la guerre

J’aurais voulu pleurer

Mais en bas on ne peut pas

Et aujourd’hui

Le pied par terre

Je vois tout autrement

Je ne peux plus me taire

Et si mon coeur est grand

Je ne veux pas mourir, même décemment

A force de souffrir

Je suis devenu méchant

Le pied par terre

Je vois tout autrement

Je ne peux plus me taire

Et si mon coeur est grand

Je ne veux pas mourir, même décemment

A force de souffrir

Je suis devenu méchant

Ik woonde helemaal alleen

Ik had al mijn tijd

In de zomer ging ik naar de oceaan

Voor als ik oud ben

fatsoenlijk sterven

In de winter werkte ik voor geld

Ogen dicht, windparadijs

Ik droomde in de lucht

Morgen in alle kranten

Schaar Ik was het nieuws aan het veranderen

En het was mooi

Maar vandaag

Voet op de grond

Ik zie alles anders

Ik praat en ik verdwaal

Het is hier veel te groot.

ik zou nooit

Ga terug

Ik zou me willen verstoppen

ik ben niet zo slecht

Voet op de grond

Ik zie alles anders

Ik praat en ik verdwaal

Het is hier veel te groot.

ik zou nooit

Ga terug

Ik zou me willen verstoppen

ik ben nog niet gemeen

Ik was goed begonnen

ik had geen vrienden

Toch hielden mensen overal van me

Ik schreeuwde vaak

Zonder echt te weten

Eindelijk, dat was allemaal niet belangrijk

Ik heb gezocht, de weg naar boven

Het bestond niet

De kranten kondigden de oorlog aan

ik wilde huilen

Maar daar beneden kunnen we niet

En vandaag

Voet op de grond

Ik zie alles anders

Ik kan niet meer zwijgen

En als mijn hart groot is

Ik wil niet dood, zelfs niet fatsoenlijk

Door lijden

ik werd gemeen

Voet op de grond

Ik zie alles anders

Ik kan niet meer zwijgen

En als mijn hart groot is

Ik wil niet dood, zelfs niet fatsoenlijk

Door lijden

ik werd gemeen