Me laisse pas m'en aller - Daniel Balavoine

Et si tu m’aimes

Si c’est un problème

Je reste quand même

Pour te câliner

Et si j’ai de la fièvre

Je m’endors sur tes lèvres

Et je vide mes peines

En baisers salés

Et si mes larmes te gênent

Me laisse pas m’y noyer

Et toutes mes souffrances

Salissent ta présence

Tu te lèves en silence

Pour mieux me protéger

Me laisse pas m’en aller

Me laisse pas m’en aller

Et devant tes souffrances

Je rêve de puissance

Et la pluie recommence

A mouiller mes souliers

Je t’interdis de me regarder

Quand je commence à pleurer

Et Si je t’aime

Si c’est un problème

Tu restes quand même

Pour tout pardonner

Comme un chien de faïence

Ma pauvre défaillance

Se perd et se balance

Pour finir à tes pieds

Et si tes larmes me gênent

Je viendrai m’y noyer

Et toutes mes souffrances

Salissent ta présence

Tu te lèves en silence

Pour mieux me protéger

Me laisse pas m’en aller

Me laisse pas m’en aller

Et revient, revient l’impuissance

Quand s'écroule Byzance

Tu te lèves en silence

Pour me re-couronner

Et Si tu crois que je peux régner

Me laisse pas m’en aller

Et ta seule insolence

C’est de me faire confiance

Un peu de ton absence

Est une infirmité

Je te laisserai pas t’en aller

Si tu m’laisses pas m’en aller

Je te laisserai pas t’en aller

Si tu m’laisses pas m’en aller

En als je van me houdt

Als dat een probleem is

ik blijf nog steeds

Om je te knuffelen

Wat als ik koorts heb?

Ik val in slaap op je lippen

En ik leeg mijn verdriet

In zoute kussen

En als mijn tranen je storen

Laat me er niet in verdrinken

En al mijn pijn

bezoedelen uw aanwezigheid

Je wordt in stilte wakker

Om mij beter te beschermen

Laat me niet gaan

Laat me niet gaan

En voor je lijden

Ik droom van macht

En de regen begint weer

Om mijn schoenen nat te maken

Ik verbied je om naar me te kijken

Wanneer ik begin te huilen

En als ik van je hou

Als dat een probleem is

Je blijft nog steeds

Om alles te vergeven

Als een aardewerken hond

Mijn arme mislukking

Verdwaalt en zwaait

Om aan je voeten te eindigen

En als je tranen me storen

ik zal erin verdrinken

En al mijn pijn

bezoedelen uw aanwezigheid

Je wordt in stilte wakker

Om mij beter te beschermen

Laat me niet gaan

Laat me niet gaan

En keert terug, keert hulpeloosheid terug

Wanneer Byzantium instort

Je wordt in stilte wakker

Om mij opnieuw te kronen

En als je gelooft dat ik kan regeren

Laat me niet gaan

En je enige brutaliteit

Het is om mij te vertrouwen

Een beetje van je afwezigheid

Is een gebrek?

Ik laat je niet gaan

Als je me niet laat gaan

Ik laat je niet gaan

Als je me niet laat gaan