J'étais devenu un homme - Daniel Balavoine

«Appuie bien les coups que tu donnes «Les coups, elle aimait ça

Elle voulait que je sois un homme

Toujours prêt au combat

Tiens tes bras, protège-toi, le quitte pas

Frappe droit quand sa garde baissera

Jusqu'à mort ou c’est tout comme

Le sang, elle aimait ça

Je connaissais pas l’bonhomme

Elle me l’avait montré du doigt

J’ai cogné, j’ai crié, il est tombé

Et par terre, près des pierres, son regard

S’est vidé, s’est vidé

J'étais devenu un homme

Meurtre ou assassinat

«Pauvre type «, elle m’a dit, «cet homme

Je l’aimais plus que toi "

J’ai cogné, j’ai crié, il est tombé

Et par terre, près des pierres, son regard

S’est vidé, s’est vidé

J'étais devenu un homme

Meurtre ou assassinat

«Pauvre type «, elle m’a dit, «cet homme

Je l’aimais plus que toi »

"Houd de klappen vast die je geeft" De klappen, ze vond het leuk

Ze wilde dat ik een man was

Altijd klaar voor de strijd

Houd je armen vast, bescherm jezelf, verlaat hem niet

Sla recht als zijn hoede neer is

Tot de dood of het is net als

Het bloed, ze vond het leuk

Ik kende de man niet

Ze wees me erop

Ik schopte, ik schreeuwde, hij viel

En op de grond, bij de stenen, zijn blik

geleegd, geleegd

ik was een man geworden

Moord of moord

"Arme jongen", zei ze tegen mij, "deze man

Ik hield meer van hem dan van jou"

Ik schopte, ik schreeuwde, hij viel

En op de grond, bij de stenen, zijn blik

geleegd, geleegd

ik was een man geworden

Moord of moord

"Arme jongen", zei ze tegen mij, "deze man

Ik hield meer van hem dan van jou"