Evelyne et moi - Daniel Balavoine

Evelyne et moi, je le sais on avait des choses à dire

Evelyne et moi, des choses à construire

Evelyne et moi

On ne savait pas que j’allais mourir

Que j’allais mourir

Evelyne et moi, je le sais on avait le même souvenir

Evelyne et moi, les mêmes plaisirs

Mon frère me disait

Que ça ne devait

Jamais finir

Jamais finir

Evelyne et moi, je le sais j’ai dû la laisser partir

Evelyne et moi, pour mieux me détruire

De temps des chagrins

J’ai noyé mes mains

Mais tu n’y peux rien

Mais tu n’y peux rien

Evelyne et lui je le sais se parlaient en anglais

Evelyne et lui, mais je comprenais

Dans la chambre du bas

Moi je serrais son ombre

Entre mes bras

Entre mes bras

Evelyne et moi, je le sais pourtant elle me voulait du bien

S’occupait de moi, et ses joues de satin

Caressait mes mains

Moi je me perdais

Dans son amour calin

Son amour calin

Evelyne et lui je le sais ont choisi un autre chemin

Et moi sous la pluie, je ne me souviens de rien

Du début de ma vie

A la fin de ma vie

Il ne me reste rien

Evelyne en ik, ik weet dat we dingen te zeggen hadden

Evelyne en ik, dingen om te bouwen

Evelyn en ik

We wisten niet dat ik zou sterven

Dat ik dood zou gaan

Evelyne en ik, ik weet dat we dezelfde herinnering hadden

Evelyne en ik, dezelfde geneugten

Mijn broer vertelde me vroeger

Dat het niet zou moeten

eindigt nooit

eindigt nooit

Evelyne en ik weten dat ik haar moest laten gaan

Evelyne en ik, hoe beter om mezelf te vernietigen

Van tijden van verdriet

Ik heb mijn handen verdronken

Maar je kunt er niets aan doen

Maar je kunt er niets aan doen

Evelyne en hij die ik ken spraken met elkaar in het Engels

Evelyne en hem, maar ik begreep het

In de slaapkamer beneden

Ik omhelsde zijn schaduw

Tussen mijn armen

Tussen mijn armen

Evelyne en ik, ik weet het en toch wenste ze me het beste

Zorgde voor mij, en haar satijnen wangen

Mijn handen gestreeld

Ik raakte verdwaald

In zijn knuffelige liefde

Zijn knuffelige liefde

Evelyne en hij die ik ken hebben een ander pad gekozen

En ik in de regen, ik herinner me niets

Vanaf het begin van mijn leven

Aan het einde van mijn leven

ik heb niets meer over