Indiana - Cymbals Eat Guitars

As the descent began I got the distinct impression

Lake Michigan had been frozen for decades

I conducted the warmth from my metronome sternum

To our massive jetting vessel billowing plumes of spent fuel

The tundra under us cracked and ruptured

To reveal palisades

Made of blades of gray, gray bristling grass

And papulose lichen

I was so frightened

As my grip on you tightened

Your skin got slicker

I am a deserted bus depot

Though our approach suggested

An American hazy sea

Like the one I found inside

After driving you home once

Still half high

I-90 through utter desolation

I sense evil at the heart of each far flung well lighted home

I close my eyes and see cellar stairways

Vermiculated with delicate animal bone

Musty rooms house racks of fur jackets

Spattered with plasma

On a bus in Indiana

I called you and screamed

Under ceaseless patterns of weeping light

Toen de afdaling begon, kreeg ik de duidelijke indruk

Lake Michigan was decennialang bevroren geweest

Ik leidde de warmte van mijn metronoomborstbeen

Naar ons enorme straalschip dat pluimen verbruikte brandstof opstookt

De toendra onder ons kraakte en scheurde

Om palissaden te onthullen

Gemaakt van bladen van grijs, grijs borstelig gras

En papulose korstmos

Ik was zo bang

Naarmate mijn grip op je strakker werd

Je huid is gladder geworden

Ik ben een verlaten busdepot

Hoewel onze aanpak suggereerde

Een Amerikaanse wazige zee

Zoals degene die ik binnen vond

Nadat je een keer naar huis hebt gereden

Nog steeds half hoog

I-90 door volslagen verlatenheid

Ik voel het kwaad in het hart van elk verafgelegen goed verlicht huis

Ik sluit mijn ogen en zie keldertrappen

Vermiculeerd met delicaat dierlijk bot

Muffe kamers herbergen rekken met bontjassen

Bespat met plasma

In een bus in Indiana

Ik heb je gebeld en geschreeuwd

Onder onophoudelijke patronen van huilend licht