Richtung Mond - Conny, Pimf, Sorgenkind

Erst ein zögerliches Stolpern, dann ein kontrollierter Fall

Ein paar Sekunden Stille und ein riesengroßer Knall

Aber ist nicht gerade weich, vielleicht lieg' ich auf Asphalt

Baby, du bist nie wieder mein Halt

Ich ertaste meine Gliedmaßen — scheinbar alles gut

Allein an meiner Stirn fließt ein kleines Bisschen Blut

Sie reichen mir ein Taschentuch, alles halb so wild

Manchmal fall' ich so wie ich es will

Doch mein Leben ist ein Kartenhaus, das auf einen Schlag einkracht

Aber ich hab' grad' kein' Platz für ein' Drahtseilakt

Ich irre auf und ab das hier ist meine Tour de Trance

Sturzflug, Stützräder, Suche nach Balance

Schau', ich fall' aus allen Wolken, dabei scheint die Sonne

Du bist der letzte fucking Strohhalm, den ich greifen konnte

Babe, mir fehlt das Gleichgewicht, ich dacht' ich wär autark

Aber manchmal fall' ich so wie du es magst

Doch zusammen fall’n wir hoch, ohne Gravitation

Werfen den Fallschirm ab und starten in Richtung Mond

Wir woll’n alles nur nicht landen

Wir woll’n alles nur nicht landen

Doch zusammen fall’n wir hoch, alles so ungewohnt

Die Dinge, die uns festhielten, lassen wir nun los

Wir woll’n alles nur nicht landen

Wir woll’n alles nur nicht landen

Erst ein zögerliches Stolpern, dann ein ganz bewusster Sturz

Freier Fall vielleicht ein paar Sekunden, kurz

Dann der Aufprall — Kopfsteinpflaster alles still

Manchmal fall ich so wie ich es will

Und dann betrachte ich in Slow Mo wie die Gegenwart verstreicht

Lang lebe die Schwerelosigkeit

Ich habe mein gesamtes Leben in mein Telefon gespeist

Wunderschön zu merken, wie die Rettungsleine reißt

Denn wenn du mir in die Arme fällst scheint alles zu vibrier’n

Wenn’s keiner macht wie wir, kann uns beiden nichts passier’n

Das Leben ist ein Tandemsprung, komm' unter meinen Schirm

Ich will keine Diät und trotzdem Gleichgewicht verlier’n

Erst ein zögerliches Stolpern, dann ein Wunsch nach freiem Fall

Sei mein Astronautenmädchen, wir spazier’n durch’s All

Und dann fallen wir nach oben, schließ die Augen, alles schwarz

Manchmal fall' ich so wie du es sagst

Doch zusammen fall’n wir hoch, ohne Gravitation

Werfen den Fallschirm ab und starten in Richtung Mond

Wir woll’n alles nur nicht landen

Wir woll’n alles nur nicht landen

Doch zusammen fall’n wir hoch, alles so ungewohnt

Die Dinge, die uns festhielten, lassen wir nun los

Wir woll’n alles nur nicht landen

Wir woll’n alles nur nicht landen

Eerst aarzelend struikelen, daarna gecontroleerd vallen

Een paar seconden stilte en een enorme knal

Maar het is niet bepaald zacht, misschien lig ik op asfalt

Schatje, je bent nooit meer mijn houvast

Ik voel mijn ledematen - alles lijkt in orde

Alleen al op mijn voorhoofd vloeit een klein beetje bloed

Ze geven me een zakdoek, allemaal half zo wild

Soms val ik zoals ik wil

Maar mijn leven is een kaartenhuis dat in één klap instort

Maar op dit moment heb ik geen ruimte voor een koorddans

Ik dwaal heen en weer, dit is mijn tour de trance

Duik, zijwieltjes trainen, balans zoeken

Kijk, ik val uit alle wolken, terwijl de zon schijnt

Jij bent de laatste strohalm die ik kon pakken

Schat, ik ben uit balans, ik dacht dat ik zelfvoorzienend was

Maar soms val ik zoals jij het wilt

Maar samen vallen we naar boven, zonder zwaartekracht

Laat de parachute vallen en stijg op richting de maan

We willen gewoon niet alles landen

We willen gewoon niet alles landen

Maar samen vallen we op, alles zo ongewoon

We lieten de dingen los die ons vasthielden

We willen gewoon niet alles landen

We willen gewoon niet alles landen

Eerst aarzelend struikelen, dan een opzettelijke val

Vrije val misschien een paar seconden, kort

Dan de impact - kasseien allemaal stil

Soms val ik zoals ik wil

En dan zie ik in Slow Mo het heden voorbijgaan

Lang leve de gewichtloosheid

Ik voer al mijn hele leven mijn telefoon in

Prachtig om te zien hoe de reddingslijn knapt

Want als je in mijn armen valt, lijkt alles te trillen

Als niemand het doet zoals wij, kan ons beiden niets overkomen

Het leven is een tandemsprong, kom onder mijn paraplu

Ik wil niet op dieet gaan en toch mijn evenwicht verliezen

Eerst een aarzelend struikelen, dan een verlangen naar een vrije val

Wees mijn astronautenmeisje, we lopen door de ruimte

En dan vallen we omhoog, sluit je ogen, helemaal zwart

Soms val ik zoals je zegt

Maar samen vallen we naar boven, zonder zwaartekracht

Laat de parachute vallen en stijg op richting de maan

We willen gewoon niet alles landen

We willen gewoon niet alles landen

Maar samen vallen we op, alles zo ongewoon

We lieten de dingen los die ons vasthielden

We willen gewoon niet alles landen

We willen gewoon niet alles landen